İtiraz Dilekçesinin Bizzat İlgilisi Tarafından Teslim Zorunluluğunun Bulunmadığı


İtiraz ve Şikayet, Menfi Tespit, İstirdat davaları, İtirazın Kaldırılması ve İtirazın İptali davaları, İlamlı, İlamsız Takip, İcra Takibi Hakkında Temel Bilgiler, Takibin Kesinleşmesi, Taahhüdü İhlal vb.
Cevapla
Kullanıcı avatarı
Hepsihukuk
Mesaj Panosu Yöneticisi
Mesajlar: 2291
Kayıt: 28 Mar 2021, 13:29
İletişim:

T.C.
YARGITAY
12.HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2005/12499
KARAR NO : 2005/16234
KARAR TARİHİ: 21.07.2005

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

Alacaklı E. U. vekili tarafından borçlu hakkında genel haciz yolu ile icra takibine geçilmiş ve adı geçene örnek 49 numaralı ödeme emri tebliğ edilmiştir. Seçilen bu takip şeklinde borca itirazı düzenleyen İİK.nun 62. maddesinde (itiraz etmek isteyen borçlu itirazını, ödeme. emrinin tebliği tarihinden itibaren 7 gün içinde dilekçe ile veya sözlü olarak İcra Dairesine bildirmeye mecburdur.) hükmüne yer verilmiştir. Anılan maddede dilekçenin itiraz eden borçlu tarafından bizzat İcra Dairesine getirilip tesliminin zorunlu olduğu yönünde bir hüküm bulunmamaktadır. Önemli olan borçlunun dilekçe altında kendisine atfen atılan imzaya karşı çıkmamasıdır.

Somut olayda, yukarıda açıklanan kural yanında ayrıca, hasta olan borçlunun arabada beklediğinin de dilekçeye şerh verildiği görülmektedir. Gerek bu olgu, gerekse itiraz dilekçesindeki imzaya karşı çıkılmaması nedenleriyle itirazın geçerli olduğu sonucuna varılmalıdır. Aksi halin kabulü hak kaybına neden olur. O halde, şikayetin reddine karar verilmesi gerekirken kabulü isabetsizdir.

SONUÇ : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366. ve HUMK. 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 21.07.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.
Cevapla
  • Benzer Konular
    Cevaplar
    Görüntüleme
    Son mesaj

“Genel İcra Hukuku” sayfasına dön