13. Hukuk Dairesi 2016/19158 E. , 2019/4700 K.

[İctihat]

13. Hukuk Dairesi 2016/19158 E. , 2019/4700 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacılar; 21.10.2013 tarihinde gittikleri davalı....... ait restoranda, kendilerine diğer davalı ........ üretimi olan 1.5 litre .....marka su servis edildiğini, servis edilen suyu içeri içmez ağızlarının yandığını, dillerinden kan geldiğini ve dudaklarının şiştiğini, sudan numune alarak....... gittiklerini, hastaneden kendilerine içtikleri suyun asit olabileceğinin söylendiğini, daha sonra karakola giderek şikayette bulunduklarını, sudan alınan numune üzerinde yapılan incelemede suda normal değerin 10 katı fazla demir, 40 katı fazla sodyum tespit edildiğini, olayla ilgili açılan ceza davasında restoran sahibinin cezalandırılmasına karar verildiğini, yaşanan bu olay sonucunda manevi zarara uğradıklarını ileri sürerek her biri için 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.'
Davalılar; davanın reddini dilemiştir.
'Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davacı ... için takdiren 2.750,00 TL, davacı ... için takdiren 2.500,00 TL manevi tazminatın haksız fiil tarihi olan 21.10.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline, karar verilmiş; hüküm, davacılar ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.'
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, ayıplı mal ve hizmet nedeniyle oluşan zarardan dolayı manevi tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece manevi tazminat yönünden istemin kısmen kabulüne karar verilmişse de; 22.6.1966 tarihli 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında, manevi tazminat tutarını etkileyen özel hal ve şartlar belirtilmiş olup, manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, amacı, mamelek hukukuna ilişkin bir zararın karşılanması da değildir. Söz konusu İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere, hakim manevi tazminat miktarını belirlerken Türk Medeni Kanunu' nun 4. maddesi gereğince hak ve nesafet ilkeleriyle bağlı kalmalı, tarafların sosyal ve ekonomik durumlarını, kusurlu eylemin mağdurda uyandırdığı elem ve ızdırabın derecesini, istek sahibinin toplumdaki yerini, kişiliğini, hassasiyet derecesini gözetmelidir. Takdir edilecek manevi tazminat, zarara uğrayanda manevi huzuru gerçekleştirecek tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalı, ne var ki mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanması amaç edinilmediğinden zenginleşme aracı da olmamalıdır. Dava konusu olayın gelişimi, davacılarda meydana gelen yaralanma ve yukarıda belirtilen ilkeler gözetildiğinde, mahkemece, hükmedilen manevi tazminat miktarlarının az olduğunun kabulü gerekir. O halde yukarıda belirtilen ilkeler doğrultusunda takdir edilecek daha makul bir miktar manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, mahkemece yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan birinci bent gereğince davalıların tüm temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 268,97 TL. kalan harcın davalı-........, 268,97 TL kalan harcın davalı-.......alınmasına, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

.......