13. Hukuk Dairesi 2016/23762 E. , 2019/12520 K.

[İctihat]

13. Hukuk Dairesi 2016/23762 E. , 2019/12520 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR

Davacı, davalı oğullarının üzerine, daha sonra kendisine iade edilmesi suretiyle taşınmazlar, traktörler ve otomobil aldığını, parasını bizzat kendisinin ödediğini, ancak davalıların bu inançlı temlik işlemlerine aykırı olarak dava konusu malları iade etmediğini beyanla 30.000,00 TL'nin faiziyle davalı ...'den tahsilini, 50.000,00 TL'nin faiziyle davalı ...'den tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, çocukluktan itibaren davacı olan babalarına yardım ettiklerini, dava konusu malları çalışarak aldıklarını beyanla davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (I) sayılı tarifenin yargı harçları başlığını taşıyan bölümünün karar ve ilam harcı başlıklı III. kısmının 1. fıkrasında, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden tarifede gösterilen oranda nispi karar ve ilam harcı; 2-a fıkrasında ise, 1. fıkra dışında kalan davalarla, taraf teşkiline imkan bulunmayan davalarda verilen esas hakkındaki kararlar ve davanın reddi kararlarında maktu karar ve ilam harcı alınacağı hükme bağlanmıştır. Bu durumda; konusu belli bir değerle ilgili bulunan davada esas hakkında davanın kabulüne ya da kısmen kabulüne karar verilmesi halinde davanın kabul edilen miktarı üzerinden nispi harç alınacağı, usule ilişkin nihai kararlar ve davanın reddine dair karar verilmesi halinde de verilecek kararlarda maktu harç alınacağı kuşkusuzdur.
Somut uyuşmazlıkta, dava konusu alacak talebine ilişkindir. Mahkemece davanın esastan reddine karar verilmiştir. Bu durumda maktu harç alınması gerekirken, nispi harca hükmedilip başlangıçta yatan peşin harç mahsup edilerek bakiye harcın davacıdan alınarak Hazineye irad kaydedilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK.’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte belirtilen nedenle davacının ikinci bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte belirtilen nedenle hükmün 2. fıkrasındaki “Alınması gereken 5.464,80 TL nispi harçtan mahkeme veznesine yatırılan 1.366,20 TL peşin harcın mahsubu ile bakiye 4.098,60 TL nispi karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,' cümlesinin karar yerinden çıkartılarak, yerine 'Peşin olarak yatırılan 1.366,20 TL harçtan alınması gerekli 29,20 TL maktu harcın mahsubuyla bakiye 1.337,00 TL‘nın istek halinde davacıya iadesine,' cümlesinin yazılması, hükmün bu şekilde düzeltilerek ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.