13. Hukuk Dairesi 2016/18318 E. , 2019/7223 K.

[İctihat]

13. Hukuk Dairesi 2016/18318 E. , 2019/7223 K.


'İçtihat Metni'

... vekili avukat ... ile ...vekili avukat ...aralarındaki dava hakkında Ankara 9. Tüketici Mahkemesinden verilen 25/02/2016 tarih ve 2013/1470-2016/273 sayılı hükmün taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, ...tarihinde 2.el araç kredisine müracaat ettiğini, sözleşme imzalayarak 23.800 TL Tüketici Kredisi verildiğini, ancak sözleşmenin talebine rağmen verilmediğini, kullanılan araç kredisi için araca kasko yaptırıldığını ve kredi hesabından 368,84.-TL keserek peşin olarak parasını aldıklarını, Arabasının 2007 yılında çalınmak istendiğini, aracın arka kısmının hasar gördüğünü, kasko poliçesini istediklerini, ancak ... Sigorta Genel Müdürlüğünden poliçeyi alamadıklarını, banka kredi borcunu 2007 yılına kadar düzenli olarak yatırmakta iken işlerin bozulması nedeni ile ödeyemez duruma düştüklerini ileri sürerek, kasko sigorta poliçe bedeli ödenmediği iddiası ile başlatılan Ankara 31.İcra Müdürlüğü'nün 2008/15285 sayılı dosyasından tarafına çıkartılan ödeme emrine ait borcunun olmadığının tespit ile Ankara 8. İcra dairesinin 2011/2592 nolu dosyasında araç kredisi nedeniyle borcunun 14.338,00 TL değil 12.838,35.-TL olduğunun tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş; hüküm, taraflar tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde (25.02.2016) yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı vekili tarafından temyiz edilen miktar 1.500 TL, davalı vekili tarafından temyiz edilen miktar da 1.361,73TL olup, karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince tarafların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olarak verilen karara ilişkin tarafların temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı ve davalı yanın temyiz dilekçelerinin REDDİNE, peşin alınan 29,20 TL harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 13/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.