14. Hukuk Dairesi 2015/11472 E. , 2018/3813 K.

[İctihat]

14. Hukuk Dairesi 2015/11472 E. , 2018/3813 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine asıl davada 09.05.2008 birleştirilen davada 27.07.2009 gününde verilen dilekçeler ile yüklenici temlikine dayalı ... iptali ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 14.04.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Asıl ve birleştirilen dava, yüklenicinin temlikine ve muvazaaya dayalı olarak öncelikle ... iptali ve tescil bu talebin kabul edilmemesi halinde tazminat isteğine ilişkindir.
Davacı vekili asıl ve birleşen davada, dava konusu 5817 parselde kayıtlı, C blok, 4. kat, 7 numaralı bağımsız bölümün, davalı yüklenici tarafından müvekkiline 22.03.2002 tarihli harici satış sözleşmesi ile müvekkilinin babasının davalı yükleniciden olan alacağı karşılığında satıldığını, ancak dava konusu taşınmazın muvaazalı olarak davalı ...’a devredildiğini beyan ederek dava konusu taşınmazın müvekkili adına tescilini, mümkün olmaması halinde bedelinin sözleşme tarihinden işleyecek ticari faizi ile birlikte müvekkiline ödenmesini talep etmiştir.
Davalı yüklenici temsilcisi, davacının dayandığı 22.03.2002 tarihli sözleşmede, davacının babasının başkanı olduğu kooperatifin dava konusu taşınmazın da içerisinde olduğu inşaatı kendilerine devretmesi nedeniyle bir takım yükümlülükleri yerine getirmesi kaydıyla taşınmazın bedelsiz devrinin kararlaştırıldığını, davacının babasının yükümlülüklerini yerine getirmediğini, şirketlerinin davacı ile hiçbir hukuki ilişkisi olmadığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Davalı arsa sahipleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı, âkidi olan yükleniciden Borçlar Kanununun 96. maddesine dayanarak ademi ifa sebebiyle tazminat isteyebilir. Buradaki borcun nedeni, borçlunun (yüklenicinin) taahhüdünü ihlal etmesidir. Borçlunun taahhüdü, genellikle bir akte dayandığından buna “akdi tazminat”, borçlunun sorumluluğuna da “akdi sorumluluk” denilmektedir. Borçlar Kanununun 96. maddesi gereğince ödenmesi gereken tazminat ise alacaklının müspet zararıdır. Müspet zarardan da borçlu edayı gereği gibi ve vaktinde yerine getirseydi alacaklının mameleki ne vaziyette bulunacak idi ise, bu vaziyetle mamelekin hali hazır vaziyeti arasındaki fark anlaşılmalıdır.
Somut olayda; mahkemece, projeye aykırı olduğu için yıkılan bir binada hak iddia edilemeyeceği, tescile karar verilse bile hükmün infaz olanağının bulunmadığı gerekçesiyle ... iptali ve tescil talebinin reddine karar verilmesi doğru ise de, davacının ikinci kademedeki tazminat talebiyle ilgili olarak yukarıda açıklanan nedenlerle reddine karar verilmesi ise doğru değildir.
Öte yandan; davacı, dava dilekçesiyle dava konusu 7 No’lu bağımsız bölüme ilişkin tescil talebinin reddi halinde terditli olarak taşınmazın bedelini talep etmiş ise de davacının tazminata yönelik talep sonucu yeterince açık değildir.
Bu durumda mahkemece, davacının tazminat talebi açıklattırılarak ve 22.03.2002 tarihli harici satış sözleşmesinin tarafı olan davalı...İnş. Tic. Ve San. Ltd. Şti’den tazminat talep edebileceği gözetilerek karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15.05.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.