14. Hukuk Dairesi 2015/14533 E. , 2018/3635 K.

[İctihat]

14. Hukuk Dairesi 2015/14533 E. , 2018/3635 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 20.12.2013 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 01.07.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili ve davalı ... Genel Müdürlüğü vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, TMK'nın 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkiline ait 73 parsel sayılı taşınmazın ana yola bağlantısı bulunmadığını ileri sürerek uygun bir bedel karşılığında davalılara ait taşınmazlar üzerinde geçit hakkı kurulmasını talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacı adına kayıtlı 73 parsel sayılı taşınmaz lehine 31.05.2015 tarihli fen bilirkişisi raporu ve ekli krokisinde 4. alternatif olarak (D) harfiyle gösterilen güzergahtan davalı ... adına kayıtlı 373 parsel sayılı taşınmaz aleyhine 622 m2 alanlı 3 mt. eninde geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar ... ve DSİ Genel Müdürlüğü vekilleri temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalı ... Genel Müdürlüğü vekilinin tüm, davalı ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş; reddi gerekmiştir.
2- Davalı ... vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

Bu tür davalar ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine 'mutlak geçit ihtiyacı' veya 'geçit yoksunluğu', ikincisine de 'nispi geçit ihtiyacı' ya da 'geçit yetersizliği' denilmektedir.
Geçit hakkı kurulmasına ilişkin davalarda, davanın niteliği gereği, yargılama giderleri davacı üzerinde bırakılmalıdır.
Somut olaya gelince, davacıya ait 73 parsel sayılı taşınmazın mutlak geçit ihtiyacı olduğu anlaşıldığından mahkemece, bilirkişi raporlarında en uygun ve en masrafsız alternatif olarak belirlenen güzergahtan davalı ...'a ait 373 parsel sayılı taşınmaz aleyhine geçit tesisine karar verilmesi yerinde ise de, davada kendisini vekille temsil ettiren davalı ... lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiş, ancak bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK'nun 438/7 maddesi uyarınca hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... Genel Müdürlüğü vekilinin tüm, davalı ... vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm sonucuna ayrı bir bent olarak 'Davada kendisini vekille temsil ettiren davalı ... lehine 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak adı geçen davalıya verilmesine' cümlesinin eklenmesine, hükmün değiştirilmiş ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde davalı tarafa iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.