14. Hukuk Dairesi 2016/10095 E. , 2019/4705 K.

[İctihat]

14. Hukuk Dairesi 2016/10095 E. , 2019/4705 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 29.07.2013 gününde verilen dilekçe ile altsoyun emeğini aileye özgülemesi iddiasına dayalı denkleştirme alacağı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 02/12/2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
KARAR
Dava, Türk Medeni Kanununun 370 ve 371. maddelerinde düzenlenen altsoyun denkleştirme alacağına ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin annesi ...’ın 06/09/2012 tarihinde öldüğünü, müvekkilinin ve davalı ... ...’nın ...’ın boşandığı ilk eşinden çocuğu olduğunu, davalı ...’ın murisin ikinci eşi olduğunu, davalı ... ... dışındaki diğer davalıların da ...’ın ikinci eşinden olan çocukları olduğunu, müvekkilinin 1981-1993 yılları arasında...’da Havade ve Ural ile birlikte yaşadığı dönemde ... fabrikasında işçi olarak çalıştığını, ... fabrikasında 1981 yılında aylık 1570 DM ücret ile işe başladığını, haftasonu da ev ve işyerlerine temizlik işçisi olarak gittiğini, bütün parasını geleneklere uygun olarak üvey babası ...’ın banka hesabına yatırdığını, kendi adına hiç banka hesabı olmadığını ve hiç para almadığını, 13 yıl boyunca emeğini aileye özgülediğini, tazminat hakkı doğduğunu, ...’ın ölümü ile bu alacağın muaccel hale geldiğini ileri sürerek şimdilik 500 EURO tazminatın davalılardan 06/09/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsilini istemiştir.
Davalı ... ... vekili davanın esas yönünden reddini, diğer davalılar vekili davanın öncelikle zamanaşımı yönünden aksi halde esas yönünden reddini savunmuşlardır.
Mahkeme, davanın davalı ... ...yönünden esastan reddine, diğer davalılar yönünden zamanaşımı nedeni ile reddine karar vermiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
4721 sayılı Türk Medenî Kanununun; “Altsoyun denkleştirme alacağı” kenar başlıklı 370. maddesinde, “Ana ve baba veya büyük ana ve baba ile birlikte yaşayan ve emeklerini ya da gelirlerini aileye özgüleyen ergin altsoylar, buna karşılık uygun bir bedel isteyebilirler.Uyuşmazlık hâlinde hâkim, bedelin miktarı, güvence altına alınması ve ödeme şekli hakkında karar verir.”, 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun, “Aile mahkemelerinin görevleri” kenar başlıklı 4. maddesinin birinci fıkrasının 1. bendinde, “Aile mahkemeleri, aşağıdaki dava ve işleri görürler:
1) 22.11.2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun Üçüncü Kısım hariç olmak üzere İkinci Kitabı ile 3.12.2001 tarihli ve 4722 sayılı Türk Medenî Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna göre aile hukukundan doğan dava ve işler,” hükmüne yer verilmiştir.
4787 sayılı sayılı Kanunun 4. maddesinin birinci fıkrasının 1. bendi uyarınca görevli mahkeme aile mahkemesi olduğundan, davanın görevli olmayan asliye hukuk mahkemesinde görülmesi doğru değildir. Görev hususu, kamu düzenine ilişkin olup, mahkemece yargılamanın her aşamasında dikkate alınması gereklidir. Yargı çevresi içinde müstakil aile mahkemesinin bulunması halinde görevsizlik kararı verilmeli, bulunmaması halinde ise aile mahkemesi sıfatıyla davaya bakılmalıdır.
Yukarıda açıklanan sebeplerle; görevsizlik kararı verilmesi gerekirken esas hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.