14. Hukuk Dairesi 2016/15430 E. , 2020/6719 K.

[İctihat]

14. Hukuk Dairesi 2016/15430 E. , 2020/6719 K.


'İçtihat Metni'

14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 14/01/2013 gününde verilen dilekçe ile denkleştirme ve saklı payın ihlalinden doğan tenkis talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 17/03/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili tarafından ayrı ayrı istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava mirasta denkleştirme ve saklı payın ihlalinden doğan tenkis istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkili ile davalının, muris ... ile muris ...’ın çocukları olduğunu, muris ...’ın 20.02.2008 tarihinde; muris ...’ın ise 24.06.2012 tarihinde vefat ettiğini, müvekkilinin muris ...’ın 1/3 oranında mirasçısı olduğunu ve 1/6 oranında saklı payı olduğunu, adı geçen murisin davalının şu anda oturduğu 6 nolu bağımsız bölümü davalı adına satın aldığını, taşınmazın yaklaşık değerinin 200.000,00 TL olduğunu ve davalının bu taşınmazı almaya maddi gücünün bulunmadığını belirterek; tereke azaltılmış ve müvekkilinin saklı payı ihlal edilmiş bulunduğundan, evin denkleştirmeye tabi tutularak terekeye iadesini, bu talebi yerinde görülmezse, saklı payın tespiti ile, saklı payın davalıdan alınmasını, bu da mümkün değil ise, bedeli mukabilinde alınarak müvekkiline verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, evin 1991 yılında alındığını, üzerinden 22 yılın geçtiğini, taşınmazı müvekkilinin kendi birikimiyle aldığını, davacının iddialarını yazılı belge ile ispatlaması gerektiğini, muris üzerine kayıtılı daha 17 adet gayrimenkulün bulunduğunu, davacının önceden 8 adet gayrimenkulü bedelsiz aldığını ve davacı tarafın taşınmazın gerçek değerini göstermediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili ve davalı vekili ayrı ayrı temyiz etmişlerdir.
1)Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davacı vekili ve davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2)Diğer temyiz itirazlarına gelindiğinde, davacı tarafından yatırılan toplam 3.330,60 TL harçtan 29,20 TL ret harcının mahsubu ile bakiye kalan 3.301,40 TL’nin iade edilmemesi hususu ile, dava reddedildiğinden, kendisini vekil ile temsil ettiren davalı lehine 46.680,00 TL üzerinden nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru değilse de bu hususlar, kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 1086 sayılı HUMK’un 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davacı vekili ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının ayrı ayrı reddine, (2) numaralı bent uyarınca hüküm sonucunun 2. bendinde “Davacı tarafından yatırılan...” ibaresinden sonra gelmek üzere “3.330,60 TL harçtan 29,20 TL ret harcının mahsubu ile bakiye kalan 3.301,40 TL’nin istek halinde davacıya iade edilmesine” cümlesinin eklenmesine; hüküm sonucunun 4. bendinde yer alan “1.800,00 TL” ibaresinin çıkarılarak yerine “5.484,80 TL nispi” ibarelerinin yazılmasına, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve DEĞİŞTİRİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
02.11.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.