14. Hukuk Dairesi 2020/52 E. , 2020/532 K.

[İctihat]

14. Hukuk Dairesi 2020/52 E. , 2020/532 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Çorum 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 07.09.2016 gününde verilen dilekçe ile önalım hakkından kaynaklanan tapu iptal ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12.03.2019 günlü hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 16.10.2019 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup bu ek kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine hükmü inceleyen Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi; 27.09.2019 tarih, 2019/1334 Esas, 2019/1928 sayılı Kararı ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nin 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine, 353/1-b-1 ve 362/1-a maddeleri uyarınca belirlenen dava değeri de dikkate alınmak suretiyle kesin olarak karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı davalı vekilinin temyiz isteminde bulunması üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi; 16.10.2019 tarihli ek kararı ile HMK'nin 366. maddesi delaletiyle 346 madde gereği temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK'nin, 'Kıyas yoluyla uygulanacak hükümler' başlıklı, 366/1. maddesinde, 'Bu kanunun istinaf yoluyla ilgili 343 ila, 349 ve 352. maddeleri hükümleri, temyizde de kıyas yoluyla uygulanır.' yönünde düzenleme mevcuttur.
Bu maddenin atıf yaptığı 6100 sayılı HMK'nın, 'İstinaf dilekçesinin reddi' başlıklı, 346/1. maddesinde 'İstinaf dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verir ve 344. maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder.' yönünde düzenleme, HMK'nin 346/2. maddesinde ise, 'Bu ret kararına karşı tebliğ tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilir. Bölge Adliye Mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar.' yönünde düzenleme mevcuttur.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının temyiz edene 26/10/2019 tarihinde tebliğ edildiği halde, temyiz dilekçesi belirli süre geçirildikten sonra 25/11/2019 tarihinde verilip kaydettirilmiştir.
Davalının temyiz yoluna başvurusu süresinde olmadığından, temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın davalıya 26/10/2019 tarihinde tebliğ edilmesine karşın, davalının 25/11/2019 tarihinde temyiz yoluna başvurduğu, 6100 Sayılı HMK'nin 366 .maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 346/son. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin kararının yasal 1 haftalık süre geçtikten sonra temyiz edildiği anlaşıldığından, temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: 6100 Sayılı HMK'nin 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 346/son maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararının yasal 1 haftalık süre geçtikten sonra temyiz edildiği anlaşıldığından, davalı vekilinin temyiz talebinin REDDİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 16.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.