15. Hukuk Dairesi 2016/5892 E. , 2018/790 K.

[İctihat]

15. Hukuk Dairesi 2016/5892 E. , 2018/790 K.


'İçtihat Metni'

.....

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan ayıplı ifa nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine dair verilen hüküm, davacı vekili tarafından yasal süresi içinde temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde müvekkilinin otel işletmesici olduğunu, otelin tüm odalarının sıcak su ihtiyacının karşılanması amacıyla davalı şirket yetkilisi ile sözleşme akdettiğini ancak davalı tarafça kurulan güneş enerji sisteminden beklenen yararı alamadığını, davalının sorunun giderilmesine yönelik girişimde bulunmadığını ileri sürerek sistemin çalışmaması nedeniyle uğradığı zararın tazminine ve ayıplı malın ayıpsız misli ile değiştirilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 4822 sayılı Yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un “Amaç” başlıklı 1. maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun 1. maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiş; Yasa'nın 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder. 'Satıcı' kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre Yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle Yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı Yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun Yasa'nın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkilere de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin
.....

uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.02.2003 gün ve 2003/15-127 Esas, 2003/102 Karar sayılı kararında bu husus belirtilmiştir.
Görev; yargılamanın her aşamasında resen incelenmesi gereken bir dava şartıdır (HMK 1,114/1-c md). Davanın açıldığı tarih itibariyle yürürlükte bulunan 4822 sayılı Yasa ile değişik 4077 sayılı Yasa yürürlükte olup anılan Yasa gereği eser sözleşmeleri tüketici işlemi niteliğinde olmadığı gibi bir davanın tüketici mahkemesinde görülebilmesi için taraflardan birinin satıcı-sağlayıcı, diğer tarafın ise nihai tüketici olması zorunludur. Oysa somut olayda, davacı güneş enerji sistemini maliki bulunduğu otel için kurdurmuş olup, işin ticari amaçlı olduğu tartışmasızdır. Tarafların tacir olduğu ve uyuşmazlığın tarafların ticari işletmesiyle ilgili olduğu anlaşıldığından davaya bakmaya tüketici mahkemesi görevli olmayıp asliye ticaret mahkemesi görevlidir. Mahkemece davaya ticaret mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekirken 03.03.2016 tarihli celsedeki ara kararla tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılması ve esas hakkında karar verilmesi hatalı olmuş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
Bozma sebebine göre diğer temyiz itirazları incelenmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 26.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.





.....