15. Hukuk Dairesi 2020/1395 E. , 2020/3157 K.

[İctihat]

15. Hukuk Dairesi 2020/1395 E. , 2020/3157 K.


'İçtihat Metni'


Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde taraf vekilleri yapılan tebligata rağmen gelmediklerinden incelemenin evrak üzerinden yapılmasına karar verildikten ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra dosyadaki kağıtlar okundu işin gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan tapu iptâli ve tescil talebine ilişkin olup, davacı yüklenici davalı ise arsa sahibidir. Mahkemece davanın kabulüne dair verilen hüküm, davalı vekilince temyiz olunmuştur.
Davacı davasında; taraflar arasında ...16. Noterliği’nin 12.04.2010 tarih ve 8588 yevmiye nolu Düzenleme Şeklinde Kat Karşılığı İnşaat Yapım Sözleşmesi akdedildiğini, davalı arsa sahibine düşen bağımsız bölümlerin yapı kullanım izin belgesi alınarak teslim edildiğini, sözleşmenin 21. maddesi gereğince binada yukarıda verilecek her türlü kat ve edinimler arsa sahibine, kot yani aşağıda verilecek her türlü artışların yükleniciye ait olacağının kararlaştırıldığı, sözleşmeden sonra plan tadilatı olduğu ve bodrum 2 nolu bağımsız bölümün yükleniciye ait olması gerekirken arsa sahibince yüklenici adına tescil edilmediğini belirterek bodrum kat 2 nolu bağımsız bölümün davacı adına tescilini talep etmiştir.
Davalı arsa sahibi cevabında ise; sözleşme ekindeki paylaşımda dava konusu bağımsız bölümün sığınak olarak görüldüğünü, ancak sığınak zorunluluğunun ortadan kalması ve arsa sahibince verilen muvafakatname ile plan tadilatı yapılarak sığınağın dava konusu bağımsız bölüme çevrildiğini, sözleşme gereğince yüklenicinin hak talep edebilmesi için bağımsız bölüm artışının taşınmazın tabii zemininin altında olması gerektiğini , dava konusu taşınmazın ise giriş seviyesinde olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan keşif ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda dava konusu taşınmazın su basman kotunun altında, sonradan yasa gereği kazanılan bağımsız bölüm olduğu ve sözleşmenin 21. maddesi gereğince yüklenici adına tescilinin gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında akdedilen ... 16. Noterliği’nin 12.04.2010 tarih ve 8588 yevmiye nolu Düzenleme Şeklinde Kat Karşılığı İnşaat Yapım Sözleşmesi’nin 21. maddesinde “...iş bu sözleşmenin tanziminden sonra işbu sözleşmeye konu binaya, yukarıda verilecek her türlü kat ve edinimler arsa sahibine, kot yani aşağıda verilecek her türlü artışlar müteahhite ait olacaktır...” şeklindeki düzenleme ile kot yani aşağıda verilecek her türlü bağımsız bölüme ilişkin artışların yükleniciye ait olacağı kararlaştırılmış olup, sözleşme hükmünden de açıkça anlaşılacağı üzere sözleşmenin düzenlenmesinden sonra yapılacak artışlardan bahsedilmektedir. Bunun için sözleşmesinin tanziminden sonra, emsal artışı gibi bir durum neticesinde proje değişikliği ile imar artışı olması durumunda ve artışın kotta yer alması halinde yükleniciye ait olacağı anlaşılmaktadır. Dava konusu bağımsız bölüm, sözleşme tarihinde yapılması mümkün olan ve sığınak olarak yapılması kararlaştırılan yer olup, imar değişikliği ya da artışı nedeniyle oluşan artış sonucu kazanılan bağımsız bölüm olmadığı anlaşılmaktadır. Bu halde tadilat proje ve ruhsat ile bağımsız bölüm haline getirilen yerde tüm arsa sahipleri hak sahibi olacağından, mahkemece yapılması gereken iş; davacının sözleşmedeki paylaşım oranına göre tespit edilecek arsa payı ve hissesi üzerinden tapu kaydının kısmen iptâli ve tesciline karar verilmesi gerekirken bağımsız bölümün tamamı üzerinden tapu iptâli ve tescil kararı verilmesi doğru olmamış, hükmün davalı yararına bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilmediğinden vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına, ödenenden 5766 sayılı Kanun'un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 267,80 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 08.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.