17. Hukuk Dairesi 2015/18468 E. , 2018/9902 K.

[İctihat]

17. Hukuk Dairesi 2015/18468 E. , 2018/9902 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalı ... vekili ve süresinden sonra davalı ... Oto Kiralama AŞ vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; 20.06.2008 tarihinde davalıların sürücüsü ve maliki olduğu aracın müvekkillerinin murisine çarpmak suretiyle vefatına neden olduğunu, Savcılık ve Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan bilirkişi incelemesi sonucu müvekkillerinin miras bırakanı ...'in 1. derecede, davalı ...'ın ise 2. derecede sorumlu olduklarının bildirildiğini, kusur durumunu kabul etmediklerini, miras bırakanın desteğinden yoksun kaldıklarını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere; müvekkillerinden ...,... için 15.000,00'er, ...,... için 10.000,00'er TL manevi tazminat ile şimdilik 10.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan kaza tarihinden işleyecek reeskont faiziyle müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı ..., kazada kusurunun bulunmadığını, tüm kusurun karşı tarafa ait olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... Oto Kiralama AŞ vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliler ve tüm dosya kapsamına göre, davacıların maddi tazminata yönelik taleplerinin reddine, davacıların manevi tazminata yönelik taleplerinin kısmen kabulü ile ... için 10.000,00 TL, ... için 10.000,00 TL, ... için 5.000,00 TL ve ... için 5.000,00 TL manevi tazminatın 20.06.2008 tarihinden işleyecek reeskont faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline dair verilen karar verilmiş; hüküm, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Temyiz olunan mahkeme kararı davalı ... Oto Kiralama AŞ'ne 23.02.2015 tarihinde, davacılar vekilinin temyiz dilekçesi ise 02.04.2015 tarihinde tebliğ edilmiş olunmasına karşın karar katılma yoluyla temyiz süresi olan yasal 10 günlük süre geçirildikten sonra 14.04.2015 tarihinde temyiz edildiğinden HUMK'nun 432. maddesi hükmü uyarınca davalı ... Oto Kiralama AŞ vekilinin temyiz isteminin süreden reddine karar verilmiştir.
2)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminatın takdirinde TBK'nun 56 (eski BK 47) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı ... vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
3)Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
2918 sayılı KTK'nın 111.maddesine göre; 'Bu Kanunla öngörülen hukuki sorumluluğu kaldıran veya daraltan anlaşmalar geçersizdir. Tazminat miktarlarına ilişkin olup da, yetersiz veya fahiş olduğu açıkça belli olan anlaşmalar veya uzlaşmalar yapıldıkları tarihten başlayarak iki yıl içinde iptal edilebilir.'
Somut olay nedeniyle dava dışı zorunlu trafik sigortacısı tarafından davacılar ...,...'ya davadan önce ödeme yapılmış, taraflar arasında ibraname imzalanmıştır. Eldeki davanın 22.06.2009 tarihinde
açılmış olmasına göre, KTK'nın 111. maddesinde öngörülen 2 yıllık hak düşürücü sürenin geçirilmediği görülmektedir.
Bu durumda; maluliyet tazminatı öncelikle ödeme tarihindeki verilere göre hesaplanmalı, ödenmesi gereken miktarla ödenen miktar arasında KTK'nın 111. maddesinde belirtildiği şekilde fahiş bir fark olup olmadığı değerlendirilmelidir. Şayet ödenmesi gereken maluliyet tazminatı ile ödenmiş olan miktar arasında fahiş fark olduğu saptanırsa, davacı tarafından daha önce verilen ibranamenin makbuz hükmünde olduğu kabul edilerek, rapor tarihindeki verilere göre hesaplanan tazminat tutarından, davalı tarafından yapılan ödemelerin güncellenerek düşülmesi sonucunda oluşan duruma göre karar verilmesi gerekmektedir.
Somut olayda; dava dışı zorunlu trafik sigorta şirketince 21.11.2008 tarihinde davacı ...'e 15.411,70 TL, davacı ...'ya 1.495,15 TL ödeme yapılmış olup davacılar ödemenin yetersiz olduğu iddiasıyla sürücü ve malike karşı işbu davayı açmıştır. Mahkemece aldırılan 22.10.2013 ve 17.02.2014 tarihli hesap bilirkişi raporlarında ödeme tarihindeki verilere göre ödenmesi gereken miktar ile davacılara yapılan ödeme arasında fahiş fark bulunmadığı belirtilmiş olup, davacı ...'ya ödenmesi gereken miktar 1.747,13 TL olmakla sigorta şirketinin yaptığı ödeme ile ödeme tarihindeki verilere göre ödenmesi gereken miktar arasında fahiş fark bulunmamakla, mahkemenin davacı ... yönünden davayı reddetmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak davacı ... yönünden ödeme tarihindeki verilere göre ödenmesi gereken miktar 17.496,55 TL olup sigorta şirketince 15.411,70 TL ödenmiş olmakla, aradaki farkın 2008 yılı ödeme tarihi itibariyle fahiş olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda mahkemece öncelikle HMK'nın 131.maddesindeki hakimin davayı aydınlatma ödevi doğrultusunda dava dilekçesinde talep edilen 10.000,00 TL maddi tazminatın hangi davacı için ne kadar talep edildiği açıklattırılarak, davacı ... yönünden yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda hesaplama yapan 17.02.2014 tarihli bilirkişi raporunun 'b' bendinde belirlenen miktarın hükme esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... Oto Kiralama AŞ vekilinin temyiz itirazının süreden REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı
...'ın tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.946,84 TL kalan harcın temyiz eden davalı ...'dan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalı ... Oto Kiralama AŞ'ye geri verilmesine 31/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.