17. Hukuk Dairesi 2016/3100 E. , 2018/12657 K.

[İctihat]

17. Hukuk Dairesi 2016/3100 E. , 2018/12657 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 26.09.2009 tarihinde, müvekkilinin yolcusu olduğu aracın, davalının yapım ve onarımını yüklendiği yolda seyri sırasında karıştığı tek taraflı trafik kazasında müvekkilinin yaralandığını ve sakat kaldığını,davalının karayoluna kullananlara ve araçlara zarar verecek şekilde karayolu yapısında çalışma yapmaktan dolayı kusurlu olduğunu belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile bakiye 16.338,00 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiş, 25/06/2015 tarihli dilekçe ile, davalı şirket ve dava dışı ... İşletme Müdürlüğü'nün toplam %60 kusurları üzerinden müşterek ve müteselsil sorumlu olduklarını belirterek, maddi tazminat taleplerini 28.508,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile, 28.508,00 TL'nin olay tarihi olan 26.09.2009 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
Dava, trafik kazasında cismani zarar nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
2- Somut olayda, zarara neden olan otomobilin hususi araç olduğu anlaşılmakla, yasal faize hükmedilmesi gerekirken, avans faizine hükmedilmesi doğru değil, bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün, HUMK.’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenle, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1. bendindeki “avans” ibaresinin hükümden çıkarılarak, yerine “yasal” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 24/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.