17. Hukuk Dairesi 2015/8523 E. , 2018/2626 K.

[İctihat]

17. Hukuk Dairesi 2015/8523 E. , 2018/2626 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin desteğinin, davalı ...'a ait ticari minibüsten atılarak veya düşerek hayatını kaybettiğini, davalı ...'ın, murisi hastaneye götürmeyip hızla olay yerinden uzaklaştığını ve maktülün ölümünden sorumlu tutulması gerektiğini açıklayıp maddi – manevi tazminat talebinde bulunmuştur.Davalı ... vekili, desteğin ölümünde müvekkilinin herhangi bir kusuru bulunmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Diğer davalılar davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davalılardan ...'ın maliki ve sürücüsü olduğu araç ile seyir halinde iken yolcu olarak minibüste bulunan maktul/destek ...'in aniden minibüsün kapısını açarak hareket halindeki minibüsten atladığı, paniğe kapılan şeker hastası davalı ...'ın aniden gelişen olayın etkisiyle olay mahallinden ayrıldığı, olayın ilk şokunu üzerinden attıktan ve olayın gerçekleştiği vakitten kısa bir zaman sonra pişmanlık duyup olay mahalline döndüğü, olay mahallindeki kalabalığı görünce sorumlu tutulabileceği endişe ve korkusuyla oradan uzaklaştığı, maktul ...'in olaydan yaklaşık 5 gün sonra hayatını kaybettiği şeklinde gelişen maddi vakıa, ceza dosya ile de sabit olduğu, maktulün ölümüyle sonuçlanan olayda davalı ...'a atfı kabil herhangi bir kusur olmadığından ve davalı ...'ın vaaz edilen hareketlerinden müteşekkil eylemi ceza kanunlarımızda suç olarak tanımlanmamış olduğundan ... Ağır Ceza Mahkemesi'nin 25/06/2013 tarih, E. 2013/160 ve K. 2013/138 sayılı kararı ile davalı/sanık ... hakkında Beraat kararı verildiği ve hükmün Yargıtay incelemesinden geçerek 15/12/2014 tarihinde kesinleştiği, davacıların maddi ve manevi zarara uğramalarında davalıların eylem ve kusurlarının olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, aracın işleteni ve sürücüsü olan davalılar yönünden Karayolları Trafik Kanunu kapsamında kusurlu olmadıklarından, araç sürücüsünün ise Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulu'nun 16.11.2007 tarihli raporunda maktulün daha kısa sürede hastaneye götürülerek tedaviye başlanmış olması halinde de kurtulmasının kesin olmadığının belirtilmiş olmasına göre davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 8,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına 15/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.