17. Hukuk Dairesi 2017/2549 E. , 2019/10148 K.

[İctihat]

17. Hukuk Dairesi 2017/2549 E. , 2019/10148 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm davacılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, 18.10.2011 tarihinde davalıların sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu aracın davacıların oğlu yaya ...'a çarpması neticesinde meydana gelen kazada ...'un hayatını kaybettiğini, davalı sürücünün meydana gelen kazada asli kusurlu olduğunu, davalı şirkete yapılan başvuru neticesinde 10.765,51 TL tutarında ödeme yapıldığını ancak yapılan bu ödemenin davacıların zararının çok altında olduğunu beyanla davacılar için 4.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı, cenaze ve defin giderleri için 2.000,00 TL maddi tazminatın ve 4.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulüne, davacı ... için 3.643,10 TL tazminatın 05.11.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranı üzerinden davalılardan tahsil edilerek davacıya verilmesine, davacı ... için 3.406,90 TL tazminatın 05.11.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranı üzerinden davalılardan tahsil edilerek davacıya verilmesine, davacı ...'un manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.500,00 TL manevi tazminatın davalı ...'dan alınarak davacıya verilmesine, davacı ...'un manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.500,00 TL manevi tazminatın davalı ...'dan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacılar vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 sayılı HMK'nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL'dir. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyize konu davacılar lehine hükmedilen manevi tazminat yönünden verilen karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden reddedilen miktar davacılar yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davacılar vekilinin manevi tazminat yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin manevi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin maddi tazminata ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddi ile ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 13,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 05/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.