17. Hukuk Dairesi 2016/16860 E. , 2019/7127 K.

[İctihat]

17. Hukuk Dairesi 2016/16860 E. , 2019/7127 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, 01.07.2013 tarihinde, davalıların işleten/sürücü ve trafik sigortacısı olduğu aracın karıştığı çok taraflı trafik kazasında araçta yolcu konumunda olan davacıların 9 aylık çocuklarının vefat ettiğini belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile, 5.000,00'er TL destekten yoksun kalma tazminatının, kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... şirketi vekili, davanın reddini savunmuş, diğer davalı cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacı ... için 1.979,86 TL, davacı ... için ise 3.857,71 TL olmak üzere toplam 5.837,57 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınıp davacılara belirtilen miktarlarda verilmesine, bu bedele davalı ... yönünden olay tarihi olan 01/07/2013 tarihinden itibaren, davalı ... Genel Sigorta AŞ yönünden ise temerrüt tarihi olan 18/05/2014 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacılar vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
Dava, trafik kazası nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
2-Dairemiz uygulamalarına göre; desteğin evleninceye kadar gelirinin yarısını kendi ihtiyaçları yarısını da anne ve babası için ayıracağı varsayılarak bu dönemde desteğe iki anne ve babaya birer pay vermek suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında evlenmeden önceki dönem içinde anne ve babanın her birine %25 pay verilmesi gerektiği, desteğin ileride evlenmesi ile birlikte desteğe iki, eşe iki, anne ve babaya birer pay verilerek, yine desteğin tüm gelirinin oranlanarak anne ve babaya %16'şar pay ayrılması, desteğin bir çocuğunun olması durumunda iki pay desteğe, iki pay eşe, bir pay çocuğa ve birer pay anne ve babaya ayrılmak suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında anne ve baba için %14'er pay verilmesi daha sonra ikinci çocuğun doğacağı varsayılarak bu kez desteğe iki, eşe iki, çocukların her birine birer ve anne ve babaya birer pay verilerek desteğin tüm gelirine oranlanarak anne ve babaya 12,5'er pay verilmesinin uygun olacağı belirlenmiş olup destek tazminatlarının varsayımsal hesabının yapılması gerekmektedir.
3-TMK’nun 185. madde hükmü gereğince, anne-baba birlikte çocukların bakımından sorumludur, aynı yasanın 327.maddesinde ise “çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından karşılanır” denilmektedir.
Her baba ve annenin çocuğunu belli bir yaşa kadar büyütmek, yetiştirmek ödevi olup çocuğun ölümü nedeni ile artık yapılması gerekmeyecek yetiştirme giderlerinin belirlenecek destekten yoksun kalma tazminatından düşülmesi gerekmektedir. Kaza tarihinde 9 aylık olan desteğin ölümü sebebi ile annenin çalışıyor olması halinde hem anne hem de baba yönünden hesaplanacak tazminattan, asgari ücretin %5'i oranında, annenin çalışmayıp aile ekonomisine katkısının bulunmadığının tespiti halinde sadece baba yönünden hesaplanacak tazminattan asgari ücretin %5'i oranında yetiştirme giderinin indirilmesi gereklidir.
Somut olayda; destek 1 yaşında vefat etmiştir. Hükme esas alınan aktüer raporunda, davacı anne ve babanın destek zararı hesabında, anne ve babadan ayrı ayrı % 10'ar yetiştirme gideri indirilmiştir. Pay dağıtımında da; desteğin bekar dönemi için %12,5'ar pay, evli ve çocuksuz olduğu dönem için % 10'ar, daha sonra (çocuklarının olacağı dönemler için) ise % 5'er anne ve babaya pay ayrılacağı belirlenmiş ve bu doğrultuda hesap yapılmıştır.
Hükme esas alınan hesap raporu dairemiz yerleşik uygulamalarına uygun değildir. Mahkemece yukarıda açıklanan ilkelere göre; dosya kapsamından, davacı ev hanımı olan annenin destek zararı hesabında yetiştirme gideri düşülmemesi gerekirken tazminattan % 10 oranında indirim yapılması, davacı baba yönünden %5 yetiştirme gideri belirlenen zarardan düşüldükten sonra tazminatın belirlenmesi gerekirken % 10 oranında yüksek miktarda yetiştirme gideri düşülmesi, yine davacı anne baba için yukarıda açıklanan ilkelere göre payların hatalı (düşük) hesaplanarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 10.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.