17. Hukuk Dairesi 2016/13500 E. , 2019/5464 K.

[İctihat]

17. Hukuk Dairesi 2016/13500 E. , 2019/5464 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davacıların murisinin içinde yolcu olarak bulunduğu araç ile davalıların sürücü, malik ve sigortacısı olduğu aracın karıştığı kazada davacıların murisinin hayatını kaybettiğini murisin davacı ... ve Mehtap'a maddi yardımda bulunduğunu destek olduğunu belirterek her bir davacı için 10.000,00 TL'den 30.000,00 TL manevi tazminatın davalılar Onur ve Afer'den kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline, 1.000,00 TL destekten yoksunluk tazminatının kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar ayrı ayrı, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; maddi tazminat davasında davanın reddine, manevi tazminat davasında davanın kısmen kabulü ile davacılar Mehtap, Şevket ve Faruk için takdiren 6.000,00'er TL olmak üzere toplam 18.000,00 TL manevi tazminatın davalılar Onur ve ...'den 05/01/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte
müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı ... ve ... vekilinin tüm davacılar vekilinin (2) numaralı bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Borçlar Kanunu'nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması ve buna göre manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. (HGK 23/06/2004, 13/291-370)
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında davacılar için takdir olunan manevi tazminatın bir miktar az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar Onur ve ... vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA aşağıda dökümü yazılı 921,58 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar Onur ve ...'den alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde
temyiz eden davacılara geri verilmesine 02/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.