17. Hukuk Dairesi 2020/9613 E. , 2020/8860 K.

[İctihat]

17. Hukuk Dairesi 2020/9613 E. , 2020/8860 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki sigorta tahkim davası hakkında İtiraz Hakem Heyetince tarafların itirazlarının reddine dair verilen kararı davacı ve davalı vekilleri tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin eşinin kendi kullandığı aracı ile seyir halinde iken davalıya ihtiyari mali mesuliyet sigortası ile sigortalı aracın murisin aracına arkadan çarpması sonucu, muris Mustafa Gürkan'ın vefat ettiğini, bu kazanın oluşumunda davalı ... şirketine sigortalı araç sürücüsünün kusurlu olduğunu ve 50.000,00 TL manevi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu Hakem Heyetince davanın kısmen kabulü ile 7.500,00 TL manevi tazminatın 17.03.2018 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte sigorta şirketinden alınarak başvuru sahibine verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hükme karşı taraf vekillerince itiraz yoluna başvurulmuştur. İtiraz Hakem Heyetince taraf vekillerinin itirazları reddilmiş ve karar davacı ve davalı vekillerince temyiz edilmiştir.
1-5684 sayılı Sigortacılık Yasasının 30/12. maddesi gereği sigorta tahkim komisyonlarının 40.000,00 TL'yi geçmeyen kararları kesindir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Başvuran eşinin vefatı nedeni ile 50.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunmuş ve lehine kısmen kabul kararı ile 7.500,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Davalı vekili İtiraz Hakem Heyetine başvurmuş itirazı reddedilmiştir. Başvuran lehine kabul edilen manevi tazminat miktarı 40.000,00 TL'lik kesinlik sınırının altında olduğundan karar davalı yönünden kesin niteliktedir. Bu sebeble davalı vekilinin temyiz isteminin miktar itibariyle reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava; 6098 sayılı TBK'nın 56 maddesi gereğince manevi tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekilinin hükmedilen manevi tazminat miktarına ilişkin temyiz sebebleri yönünden, Borçlar Kanunu'nun 47. maddesi(TBK 56. mad) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın gerekçesinde, takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması ve buna göre manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. (HGK 23/06/2004, 13/291-370)
Yukarıda belirtilen hususlar, kusur durumu gözönüne alınarak davacı için takdir olunan manevi tazminatın bir miktar az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin kararın kendisi yönünden kesin olması nedeni ile REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalıya geri verilmesine 22/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.