17. Hukuk Dairesi 2018/902 E. , 2020/7627 K.

[İctihat]

17. Hukuk Dairesi 2018/902 E. , 2020/7627 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
...,...

Taraflar arasındaki sigorta tahkim davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 04.11.2020 Çarşamba günü davacı vekili ... geldi. Davalı taraftan gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacı vekili dinlendikten sonra vaktin darlığından dolayı işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmış olup dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; 28/04/2013 tarihinde davalının sigortacısı olduğu ve davacının yolcu olarak bulunduğu aracın neden olduğu trafik kazası neticesinde davacının yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile belirsiz alacak davası olarak sürekli ve geçici iş göremezlik nedeniyle bakıcıya ihtiyaç duyması ve bu nedenle yardımcı kişi giderlerinin tazmini amacıyla şimdilik 16.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; 22.09.2014 tarihinde teminat limitinin tamamı olan 250.000,00 TL'nin davacıya ödendiğini, davalının teminat limiti tükenmiş olduğundan başkaca bir sorumluluğunun kalmadığını, bakıcı gideri taleplerinden sorumlulukları
bulunmadığını ve yasal faiz talep edilebileceğini belirterek, davacının taleplerinin reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Sigorta Tahkim Komisyonu'nun 08/06/2016 gün, 2016/E.1012 Esas, 2016/15996 Karar sayılı kararı ile davacının başka birinin sürekli bakımına muhtaç olmadığının belirlendiği gerekçesiyle davacının talebinin reddine karar verilmiş; davacı tarafça karara karşı itiraz edilmişse de İtiraz Hakem Heyeti'nin 08/10/2016 tarih ve 2016/İ.2011 Esas, 2016/İHK-2644 Karar sayılı kararı ile başvuru sahibinin itirazının reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili tarafından itiraz hakem heyeti kararına karşı temyiz yoluna başvurulmuşsa da Dairemizin 27/02/2017 gün ve 2016/20011 Esas 2017/2023 karar sayılı ilamı ile 'bölge adliye mahkemelerinin açıldığı 20.07.2016 tarihinden sonra verilen hakem heyeti ya da itiraz hakem heyeti kararlarının istinaf kanun yoluna tabi olup, incelemenin bölge adliye mahkemesince yapılacağı' gerekçesiyle dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesine gönderilmek üzere yerel mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş; bu kez İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi’nce 'hakem heyeti kararına karşı 2 haftalık süre içinde başvuruda bulunulmadığı' gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 352. maddesi uyarınca süreden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulu’nun 19.06.2020 tarih, 2019/4-2019/1 sayılı kararı ile 5684 Sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesi ile kurulan sigorta tahkim komisyonu itiraz hakem heyetinin bölge adliye mahkemelerinin faaliyete başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra itiraz üzerine verilen kararlarının temyiz kanun yoluna tabi olduğu kararlaştırıldığından, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9.Hukuk Dairesi'nin 27.11.2017 tarih ve 2017/709 E.- 2017/970 K. Sayılı kararı (davacı vekilinin istinaf talebinin süreden reddine dair kararı) hükümsüz kalmakla kaldırılarak davacı vekilinin Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesi gerekmiştir.
2-Dava, yaralamalı trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekilince dava dilekçesi ekinde sunulan Kafkas Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlık Araştırma Ve Uygulama Merkezi'nce düzenlenen 04.06.2014 tarihli engelli sağlık kurulu raporunda (Opere vertebra kırığı+kaza sonrası parapleji aperatomi) davacının %88 oranında malul olduğu bildirilmiştir.
Hakem heyetince, adli tıp uzmanından alınan bilirkişi raporunda, Özürlülük Ölçütü Sınıflandırması Ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkındaki Yönetmeliğe göre maluliyet oranının %61 olduğu, davacının maluliyetinin, maluliyet tespit işlemleri yönetmeliği 12/a fıkrasında belirtilen hastalıklardan olmadığı, başka birinin sürekli bakımına muhtaç olmadığı belirtilmiştir.
Davacı vekilince 13.05.2016 tarihli beyan dilekçesinde hastalığı tedavi edilmeyen ve işgücünü daimi olarak kaybetmiş olan davacının sürekli olarak bakım ihtiyacı olması sebebiyle bakıcı gideri tazminatı talep edildiği, buna göre davacının bakım ihtiyacının değerlendirilmesi gerektiği ileri sürülmüştür.
Hakem heyetince, maluliyetin Maluliyet Tespit İşlemleri Yönetmeliği 12/a fıkrasında belirtilen hastalıklardan olmadığı ve davacının başka birinin sürekli bakımına muhtaç olmadığı gerekçesiyle davacının talebinin reddine itiraz hakem heyetince davacının itirazının reddine karar verilmiştir.
Ancak hükme esas alınan rapor içeriği tedavi süresi ve diğer hususlar yeterli inceleme içermemektedir.
O halde itiraz hakem heyetince, kazayla ilgili tüm tedavi evrakları getirtilerek eldeki delillere göre maluliyet raporu, bakım ihtiyacı bulunup bulunmadığı, varsa bu ihtiyacın oranı ve süresinin ne olacağı konularında keyfiyeti bildirilmek suretiyle Adli Tıp Kurumu'ndan dosya üzerinden denetime elverişli kaza tarihinde yürürlükte bulunan yönetmeliğe göre bilirkişi raporu alınarak maluliyet olup olmadığınin, varsa ne oranda olduğunun ve bakım ihtiyacının ölçüsünün belirlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9.Hukuk Dairesi'nin 27.11.2017 tarih ve 2017/709 E. - 2017/970 K. Sayılı ilamının KALDIRILMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile itiraz hakem heyeti kararının BOZULMASINA, 2.540,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacıya verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 25/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.