20. Hukuk Dairesi 2020/1467 E. , 2020/2124 K.

[İctihat]

20. Hukuk Dairesi 2020/1467 E. , 2020/2124 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki davada Ankara 20. Asliye Hukuk, Ankara 5. Asliye Ticaret ve Ankara 2. Tüketici Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, kredi kartı sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için yapılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir.
Ankara 20. Asliye Hukuk Mahkemesi, 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 3/k-l, 83/2 ve 73. maddeleri gereğince kredi kartının kullanımı borcundan kaynaklanan ihtilaf tüketici işlemi mahiyetinde olup, bu ihtilafa bakma görevinin tüketici mahkemesinde olduğu gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurmuştur.
Ankara 2. Tüketici Mahkemesi, 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanununun 44/2. maddesi uyarınca; kart çıkaran kuruluşlar (bankalar) tarafından, kart hamilleri (tüketiciler) aleyhine açılacak davalarda, 1086 HUMK'nın görev ve yetkiye ilişkin hükümleri uygulanacağından ve ayrıca 6102 sayılı TTK'nın 4/1-f maddesi gereğince, bankacılık işlemlerinden sayılan bu talepleri mutlak ticari dava sayıldığından, (Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 24.11.2014 tarih 2014/13102 Esas ve 2014/18160 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere ) 6100 sayılı HMK.447/2. maddesi uyarınca, HUMK'na yapılan yollamalar, HMK.'daki karşılığını oluşturan maddelere yapılmış olduğundan, genel hükümlere göre yargılama yapmaya yetkili asliye ticaret mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi ise, davacı bankanın davalı ile aralarında düzenlenen sözleşme gereğince davalıya kredi kartı verdiği ve davalının kullanmış olduğu kredi kartından doğan borcunu ödememesi sebebi ile eldeki davanın açılmış olduğu, 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasının (k) bendi uyarınca davalının tüketici olduğu, aynı maddenin (ğ) bendi uyarınca davacının kredi veren olduğu ve taraflar arasındaki işlemin de yine aynı maddenin (l) bendinde düzenlenen tüketici işlemi olduğu anlaşıldığından, davada görevli mahkemenin 6502 sayılı Kanunun 73/1. fıkrası uyarınca tüketici mahkemeleri olduğu gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurmuştur.
01.03.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanununun 44. maddesinin birinci fıkrasında, 'tüketici olan kart hamili' tarafından açılacak davalarda 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 22 ve 23. maddelerinin uygulanacağını ve dolayısı ile tüketici mahkemelerinin görevli olacağı, İkinci fıkrasında ise 'kart çıkaran kuruluşlar' tarafından kart hamili aleyhine açılacak davalar yönünden 1086 sayılı
HUMK'nın (6100 sayılı HMK'nın 447/2. maddesinde, başka kanunların HUMK'ya yaptığı atıfların HMK'ya yapılmış sayılacağı belirtildiğinden 01.10.2011 tarihinden itibaren bu atıf HMK olarak anlaşılmalıdır) görev ve yetkiye ilişkin hükümlerinin uygulanacağı belirtilmektedir. Aynı Kanunun 43. maddesinde ise, 'tacirlere verilen kurumsal kredi kartları hakkında” 44. madde hükümlerinin uygulanmayacağı belirtilerek ana kurala istisna getirilmiştir.
Ancak, 28.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 3/1-(k) maddesinde, ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişiler 'tüketici'; 3/1-(l) maddesinde ise, mal veya hizmet piyasalarında kamu tüzel kişileri de dâhil olmak üzere ticari veya mesleki amaçlarla hareket eden veya onun adına ya da hesabına hareket eden gerçek veya tüzel kişiler ile tüketiciler arasında kurulan, eser, taşıma, simsarlık, sigorta, vekâlet, bankacılık ve benzeri sözleşmeler de dâhil olmak üzere her türlü sözleşme ve hukuki işlemler 'tüketici işlemi' olarak kabul edilmiş ve Tüketici Kanununun kapsamı esaslı şekilde genişletilmiştir. Aynı Kanunun 73/1. maddesinde “tüketici işlemleri ile tüketiciye yönelik uygulamalardan doğabilecek uyuşmazlıklara ilişkin davalarda” tüketici mahkemelerinin görevli olduğu belirtilirken; 83/2. maddesinde de “taraflardan birini tüketicinin oluşturduğu işlemler ile ilgili diğer kanunlarda düzenleme olması, bu işlemin tüketici işlemi sayılmasını ve bu Kanunun görev ve yetkiye ilişkin hükümlerinin uygulanmasını engellemez” hükmüne yer verilmiştir. Kanunun Geçici-1/1. maddesinde ise 'bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce açılmış olan' davaların 'açıldıkları mahkemelerde görülmeye devam' edeceği belirtildiğinden, 28.05.2014 tarihinden önce açılmış davalar yönünden 5464 sayılı Kanunun 44. maddesindeki görev hükümleri geçerli olmaya devam edecektir. 6502 sayılı Kanun, kart hamili ya da kartı veren kuruluş gibi bir ayrıma gitmeksizin bütün bankacılık işlemlerini (m. 3/1-k kapsamına girmeyen tacirler hariç olmak üzere) kanun kapsamına aldığı ve 83/2. maddesi hükmü karşısında diğer kanunlardaki görev kuralları bu kanun kapsamına giren uyuşmazlıklarda uygulanmayacağı için, 6502 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden sonra açılan davalarda görevli mahkeme, tüketici mahkemeleri olacaktır.
Somut olayda uyuşmazlık, banka kredi kartı sözleşmesinden kaynaklanmakta olup; dava, 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun yürürlüğe girmesinden sonra 11/06/2014 tarihinde açılmıştır. Davalı, tacir olmayıp 6502 sayılı Kanunun 3/1-k maddesi uyarınca tüketicidir. Bu haliyle uyuşmazlığın, anılan Kanunun 73/1 ve 83/2. maddeleri uyarınca, tüketici mahkemesi tarafından çözüme kavuşturulması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince Ankara 2. Tüketici Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 25/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.