21. Hukuk Dairesi 2017/4319 E. , 2018/7243 K.

[İctihat]

21. Hukuk Dairesi 2017/4319 E. , 2018/7243 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan ..., ... ve ... vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan davacının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, hükme esas alınan 08.04.2015 tarihli hesaba ilişkin bilirkişi raporunda davacı kazalının olayın meydana gelişinde % 25 oranında müterafik kusurunun bulunması sebebiyle bu kusur oranında zarardan indirim yapılarak gerçek zarar tavanının 51.737,52 TL olarak bulunduğu, bulunan bu zararın davalıların toplam kusuru olan % 75 kusuruna isabet eden miktar olduğu halde bilirkişi tarafından % 100'e isabet eden kısımmış gibi davalıların kusur oranlarına göre yeniden hesaplama yapılarak ayrı ayrı belirlenen tutarların toplamı üzerinden sonuca gidildiği ve belirlenen nihai zarardan davacıya kurum tarafından bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin düşülmediği anlaşılmaktadır.
SGK tarafından bağlanan gelirin maddi tazminat alacağından tenzili noktasında davanın yasal dayanağını, 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununu oluşturmaktadır. Kanunun 55. maddesinde, “ Destekten yoksun kalma zararları ile bedensel zararlar, bu Kanun hükümlerine ve sorumluluk hukuku ilkelerine göre hesaplanır. Kısmen veya tamamen rücu edilemeyen sosyal güvenlik ödemeleri ile ifa amacını taşımayan ödemeler, bu tür zararların belirlenmesinde gözetilemez; zarar veya tazminattan indirilemez.” hükmüne yer verilmiştir.
Yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunun 55. maddesi gereğince rücu edilmesi mümkün olan peşin değerli gelirin tazminat alacağından tenzili, kanunun emredici hükmü gereği olduğundan, maddi tazminat alacağının tespitinde davacıya Kurumca bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin rücu edilebilir kısmının 08.04.2015 tarihli hesaba ilişkin bilirkişi raporunda tespit edilen 51.737,52 TL tutarındaki zarardan tenzili gerekirken tenzilat yapılmadan sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, Kurum'dan davacıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin sorularak davacının maddi zararını yukarda belirtildiği şekilde hesaplamak ve incelemeye esas hükmü davacı tarafın temyiz etmemesi nedeniyle kazanılmış haklar gözönünde bulundurularak sonuca gitmektir.
Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmadan, hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalılar ... , ..., ... vekillerinin bu yöne ilişkin temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılara iadesine, 10.10.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.