22. Hukuk Dairesi 2017/18996 E. , 2018/27777 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/18996 E. , 2018/27777 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı nezdinde 01.03.1997 tarihinden 17.09.2010 tarihine kadar sulama teknisyeni olarak çalıştığını ve emeklilik sebebiyle işten ayrıldığını beyan ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Dosya içeriğine göre, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, sulama dönemi olarak kabul edilen 1 Mart - 31 Ekim arası davacının haftalık 28,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ancak, dinlenen davacı tanıklarının işveren aleyhine aynı taleplerle dava açtığı, tanıkların davacı ile aynı işi yaptıkları ve ilgili dosyalarda sulama dönemi haftalık 18 saat fazla mesai yapıldığı kabul edilerek ilgili dosyaların Yargıtay (kapatılan) 7. HD 2013/2950, Yargıtay (kapatılan) 7. HD 2013/3566 esas sayılı kararı ile onanarak kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, tanıklarla aynı işi yapan davacının da sulama dönemi haftalık 18 saat fazla mesai yaptığının kabulü gerekmektedir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.