22. Hukuk Dairesi 2016/1344 E. , 2018/26576 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/1344 E. , 2018/26576 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ : İş Mahkemesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği fazla çalışma ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; iş sözleşmesinin istifa ile sona ermesi nedeniyle davacının kıdem tazminatı talep etme hakkı bulunmadığını, taraflar arasında imzalanan Hizmet İş Sözleşmesinin 2. maddesinde, aylık ücretin fazla çalışma ücretlerini de kapsadığının kararlaştırıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışmasının bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta; davacı işçi, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerken, davalı yan ise, davacının istifa ederek işten ayrıldığını, ayrıca davacının fazla çalışma ücret alacağının olmadığını savunmuştur. Mahkemece değerlendirmeler yönünden hükme esas alınan kök raporda, bankanın açılış kapanış saatlerini gösterir kayıtlar dikkate alınarak fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır. Davalı bankada gişe yetkili yardımcısı olarak çalışmış olan davacı tarafından banka açılıp kapatılmadığına göre, davacının birebir bu kayıtlara uygun olarak çalıştığının kabulü doğru olmamıştır. Bu nedenle, taraflar arasındaki Hizmet İş Sözleşmesinin 2. maddesindeki düzenleme de gözönüne alınarak, husumetsiz davacı tanıkları ile davalı tanıklarının çalışma dönemleri ile sınırlı olmak üzere yapılacak değerlendirme sonucuna göre, davacının fazla çalışmasının olup olmadığı belirlenmelidir.
3-Taraflar arasındaki diğer bir uyuşmazlık, işçi feshinin haklı nedene dayanıp dayanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Yukarıdaki bent gereğince davacının ödenmeyen fazla çalışma alacağının bulunduğunun tespiti halinde davacının kıdem tazminatı alacaklısı olduğu sonucuna varılmalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.