22. Hukuk Dairesi 2017/18700 E. , 2018/26195 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/18700 E. , 2018/26195 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde duruşmalı olarak taraf vekillerince temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri ile sosyal yardım ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Taraflar arasında öncelikle çözümlenmesi gereken uyuşmazlık çalışma süresi noktasındadır.
Somut olayda, Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının davalıya ait işyerinde, 10/08/2000-13/08/2001, 14/08/2001- 24/08/2001, 08/10/2001-01/03/2003, 01/04/2003- 31/10/2010 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilmiştir.
Sosyal Güvenlik Kurumu belgelerine göre, 25/08/2001-30/09/2001 tarihleri arasındaki çalışmanın davalı adına kayıtlı işyerinde geçtiği sabit olmasına rağmen, bu sürenin çalışma süresine eklenmemesi hatalıdır.
Hizmet döküm cetvelinde görünen, 14/08/2001-24/08/2001 (“1066023” tescil numaralı işyerinde) ve 27/12/2002-01/03/2003 (“1088569” tescil numaralı işyerinde) tarihleri arasındaki çalışmaların davalıya ait işyerinde geçtiği kabul edilmiş ise de, dosya içeriğinde bu işyerlerinin hangi işveren adına kayıtlı olduğuna dair bilgi ve belge yoktur. Mahkemece, bahsi geçen işyerlerinin, tescil bilgisinin Sosyal Güvenlik Kurumu’ndan sorulmaması hatalıdır.

Kayıtlı 13/11/2012-20/12/2012 ve 09/05/2013-29/08/2013 tarihleri arasındaki çalışmaların, davalının dahil olduğu adi ortaklık bünyesinde geçmesine rağmen, anılan sürelerin çalışma süresine eklenmemesi hatalıdır.
10/01/2012-30/04/2012 (“1099366” tescil numaralı işyerinde), 01/05/2012-20/05/2012 (“1016931” tescil numaralı işyerinde), 21/03/2012-18/08/2012 (“1124054” tescil numaralı işyerinde) tarihleri arasındaki kayıtlı çalışma süreleri yönünden ise, Sosyal Güvenlik Kurumu’ndan işyeri ayrıntılı tescil bilgisinin celp edilerek söz konusu işyerlerinin kimin adına kayıtlı olduğu araştırılmadan, bu sürelerin değerlendirme dışı bırakılması hatalıdır.
Kabule göre de, on yılı aşkın tüm çalışma süresi boyunca davacının yıllık izin kullanmadığı kabul edilerek, yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmış ise de; bu denli uzun süre boyunca yıllık izin kullandırılmadığı yönündeki iddia hayatın olağan akışına uygun olmayıp, hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında davacı asilinin dinlenilmesi gerekliliği doğmuştur. Anılan sebeple, davacı asil usulünce duruşmaya çağrılarak dinlenilmeli, yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı ve varsa kullandığı süre hususları bakımından beyanı sorulmalı ve neticeye göre yıllık izin ücreti alacağı talebi konusunda bir karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.