22. Hukuk Dairesi 2018/14849 E. , 2018/27806 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2018/14849 E. , 2018/27806 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacı işçinin hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacağına hak kazanıp kazanmadığı konusundadır.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dinlenen tanık beyanlarından ve işin mahiyetinden davacının ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı sonucuna varıldığı belirtilmiş, Mahkemede bu kabule göre karar vermiştir. Ulusal bayram ve genel tatil alacağı yönünden ise bilirkişi raporundaki kabulden farklı olarak Mahkemece, ulusal bayram ve genel tatil yönünden davacının dini bayramlarda sadece 1 gün çalıştığı dikkate alınarak hüküm kurulmuştur. Dosyaya davalının sunduğu davacının imzası bulunan bir kısım aylık puantaj bildirimlerinde davacının tüm günlerde çalıştığı gösterilmiş olmakla birlikte yine dosyaya sunulan davacının imzası bulunan bir kısım günlük imza föyü ve takip çizelgelerinde ay içerisinde hiç çalışılmayan hafta tatilleri, çalışılmayan ulusal bayram ve genel tatil günlerinin bulunduğu görülmekle kayıtların birlikte değerlendirilerek kayıt bulunan dönemlere ilişkin olarak kayıtlar, kayıt bulunmayan dönemlere ilişkin olarak tanık beyanları dikkate alınmak suretiyle usuli kazanılmış haklar da gözetilerek değerlendirme yapılmalıdır.
3-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacı işçinin fazla mesai ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı konusundadır.
Dosya içeriğine göre hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanlarına göre davacının 07.00-18.00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenme yaparak günlük 2 saat fazla mesai yaptığı sonucuna ulaşılmıştır. Ancak, davacı taraf dava dilekçesinde, çalıştığı süre boyunca kış dönemlerinde 08.00-18.00, yaz dönemlerinde ise 08.00-20.00 saatlerine kadar çalıştırıldığını ileri sürerken çalışma saati başlangıcını 08.00 olarak beyan etmiş olup yapılan hesaplamada çalışma saati başlangıcının 07.00 olarak kabulü ile talep aşılmıştır. Bu durumda, fazla mesai alacağı yönünden dava dilekçesindeki davacı talebi dikkate alınarak talebi aşmamak suretiyle fazla mesai alacağı hesabı yapılmalıdır.
Diğer yandan, dosyaya sunulan imzalı ücret bordrolarının bir kısmında özellikle ulusal bayram ve genel tatil günlerinin olduğu aylarda “Fazla Mesai 1. Tutar” şeklindeki sütunda tahakkuk eden miktarlar görülmektedir. Bu nedenle, bu tahakkukların fazla mesai tahakkuku mu yoksa çalışılan ulusal bayram ve genel tatil günlerine ilişkin tahakkuk mu olduğu araştırılarak sonucuna göre bir değerlendirme yapılmalıdır.
4-Diğer yandan, davalı Bakanlık harçtan muaf olmasına ve bu husus hüküm fıkrasının 2'nci bendinde belirtilmesine rağmen, temyize konu kararın hüküm fıkrasının 3'üncü bendinde davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulduğu yargılama giderleri içerisine davalı Bakanlık yönünden 498,60 TL harçlar giderinin dahil edilmiş olması da hatalı olup bir başka bozma nedenidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalılardan ...Organizasyon San. Tic. Ltd. Şti. ne iadesine, 19.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.