22. Hukuk Dairesi 2015/34472 E. , 2018/15602 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2015/34472 E. , 2018/15602 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı yanında noterlik baş katibi olarak 01.10.1990 yılından 06.09.2013 tarihine kadar çalıştığını ve ödenmediğini iddia ettiği fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil , yıllık izin ve bakiye süre ücret alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda davacının dava dilekçesinde açıkça 2011, 2012 ve 2013 yıllarından toplam 55 günlük izin hakkını kullanmadığını ve ücret karşılığının da ödenmediğini iddia etmesi karşısında, dosya kapsamı ve Noterlik Kanunun yıllık izni düzenleyen 47. maddesi uyarınca 15 yıldan fazla hizmeti bulunan katip ve hizmetlilere 1 ay yıllık izin verileceği düzenlemesi de göz önünde bulundurularak davacının 55 günlük yıllık izin ücret alacaklısı olduğunun sabit olması nedeni ile hükme esas alınan bilirkişi raporunda Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesine aykırı bir biçimde talep aşılarak davacının 56 günlük izin ücretinin hesaplanması ve Mahkemece bu miktarın hüküm altına alınması talep aşımı olup, karar bu yönden hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 25.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.