22. Hukuk Dairesi 2015/33118 E. , 2018/13366 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2015/33118 E. , 2018/13366 K.

'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmesi ve davacı avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 29/05/2018 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına vekili ... ... ile ... taraf adına vekili ... Serkan Yalavaç geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin fazla çalışma ücreti ve fazla çalışma ücretinin yüzde...fazlalık alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, mahkemece, hüküm altına alınan fazla çalışma ücreti ile fazla çalışma ücretinin yüzde...fazlalık alacaklarına mevduat faizi işletilmesine karar verilmiş ise de, 5953 sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştıranlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanun'da söz konusu alacaklara mevduat faizi işletileceğine ilişkin bir düzenleme bulunmadığının gözardı edilmesi hatalıdır. Kaldı ki, davacı tarafın talebinin, kanuni faiz işletilmesine yönelik olduğu dikkate alındığında, talebin dahi aşıldığı anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, davanın belirsiz alacak davası türünde açılmasına göre, hüküm altına alınan alacakların tamamına dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken, dava ve ıslah tarihi ayrımına göre faiz başlangıç tarihlerinin belirlenmesi de yerinde değildir.
Yukarıda belirtilen hatalı yönler bozma sebebi ise de, hataların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebeplerden;
1-Temyiz olunan kararın hüküm sonucunun “1” numaralı bendinin tamamen silinerek yerine “1-Net 25.595,43 TL fazla çalışma ücreti alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek kanuni faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine” şeklindeki bendin yazılmasına,
2-Temyiz olunan kararın hüküm sonucunun “2” numaralı bendinin tamamen silinerek yerine “2-Net 115.179,43 TL fazla çalışma ücretinin yüzde...fazlalık alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek kanuni faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine” şeklindeki bendin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.630,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıya yükletilmesine, davalı yararına takdir edilen 1.630,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıya yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 29/05/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.