22. Hukuk Dairesi 2017/12963 E. , 2018/10961 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/12963 E. , 2018/10961 K.

'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalı işyerinde 01/10/2005 tarihinde asgari ücretle işe başladığını, gerekçe gösterilmeksizin 18/07/2012 tarihinde müvekkilinin iş akdinin sona erdirildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili ; davacının, müvekkilinin izni olmadan habersizce kasadan para aldığını ve müvekkiline yüksek sesle hakaret ve küfür ederek iş yerini terk ettiğini, davacının bu davranışlarıyla iş hukukunun emredici kurallarına aykırı davrandığını, müvekkilinin İş kanununu 25/2.maddesi gereğince haklı sebebe dayanarak davacının iş akdini feshettiğini beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda davacının fazla mesai ücretlerinin, davacı tanık beyanlarına göre 13/12/2006-18/07/2012 tarihleri arasında haftada onsekiz saat fazla çalıştığı kabulü ile hesaplandığı anlaşılmıştır.
Fazla çalışmasının ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtlarının bulunmadığı, davacının fazla çalışmalarının davacı tanık beyanına göre tespit edildiği, dinlenen davacı tanıklarının davalı işyerinde davacı ile birlikte davacının çalıştığı tüm dönemde birlikte çalışmadıklarını beyan ettikleri, tanıkların davacı ile birlikte çalıştığı süre dikkate alındığında, hizmet süresinin tamamında çalışma düzenini bilebilecek durumda olmadıkları anlaşılmaktadır. Davacının çalışmalarını davacı tanıkları ile birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olarak ispatladığı gözetilerek aynı yer ve dönemde yapılan çalışma süresi nazara alınarak fazla çalışma ücreti hesaplanması, diğer sürelerde ise davalı tanık beyanlarına göre fazla mesai yapılmadığının kabulü gerekirken yazılı şekilde çalışılan tüm dönem için karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.