22. Hukuk Dairesi 2017/12877 E. , 2018/10447 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/12877 E. , 2018/10447 K.

'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 16.08.2011-23.01.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, iş akdinin davalı işverence haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ücret alacağı, ulusal bayram genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının alacaklarının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Söz konusu alacağın varlığını ispat yükü davacıda olup, davacı delil olarak tanık beyanlarına dayanmıştır.
Davacı tanıkları beyanlarında dini bayramların yarısında çalıştıklarını, diğer milli bayramlarda ve resmi tatillerin tamamında çalıştıklarını beyan etmişler, davalı tanıkları ise dini ve milli bayramlarda çalışma olmadığını ifade etmişlerdir.
Tanık beyanlarına göre, davalı şirketin ....'un taşıma işini yaptığı, davacının da bu kapsamda şoför olarak işe alındığı anlaşılmış olup, Mahkeme tarafından ....'a müzekkere yazılarak ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma olup olmadığı, bu tespit sonrası davacının söz konusu alacağının değerledirilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
3- Diğer bir uyuşmazlık, yıllık izin ücreti alacağı hakkındadır.
Davacının yıllık ücretli izin talebi değerlendirilirken 10.02.2014 tarihinde “2013 yıllık izin ücreti” açıklamasıyla yapılan 392,00 TL ödemenin dikkate alınmadığı anlaşılmıştır. Mahkemece, 2013 yıllık izin ödemesi açıklamasıyla yapılan ödeme düşülerek yıllık izin ücreti hakkında karar verilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 03.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.