22. Hukuk Dairesi 2017/11753 E. , 2018/7862 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/11753 E. , 2018/7862 K.

'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili, davacının Elektrik Üretim A.Ş. Genel Müdürlüğü’ne bağlı Dicle HES işyerinde elektronik bakım teknisyeni olarak değişen alt işverenler bünyesinde çalıştığını, alt işverene verilen işin, asıl işin bir bölümü olduğunu, davacının kayden alt işveren işçisi olarak gösterildiğini ve taraflar arasındaki ilişkinin muvazaaya dayalı olduğunu ileri sürerek, davacının baştan itibaren asıl işverenin işçisi olduğunun ve asıl işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden yararlandırılması gerektiğinin tespiti ile ücret farkı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davalı şirketin asıl işinin elektrik üretimi işi olduğunu, davacının çalıştığı işin İdarenin asıl işleri arasında sayılmadığını, yardımcı işlerin alt işverene verilmesi konusunda yasal bir engelin bulunmadığını, alt işverenlerin değişmesinin tek başına muvazaanın göstergesi olmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep edilmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında davalı ile dava dışı şirketler arasındaki ilişkinin muvazaalı olup olmadığı ve davacının fark ücret alacağına hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı, davalıya ait HES işyerinde bakım-onarım bölümünde elektronik bakım teknisyeni olarak görev yaptığını, kayden değişen alt işverenlerin işçisi olarak gösterildiğini, esasen davalı İdare ile şirketler arasındaki ilişkinin muvazaaya dayandığını, asıl işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden yararlandırılması gerektiğini ileri sürerek fark ücret alacakları ile birlikte diğer bir kısım alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sırasında, davacının bir kısım talepleri yönünden davanın tefrikine karar verilerek, tefrik edilen dosya ayrı bir esasa kaydedilmiştir. Anılan dosyada davacının muvazaa iddiasına değer verilerek, asıl işveren alt işveren ilişkisinin muvazaaya dayalı olduğunun tespiti ile bir kısım alacakların (ilave tediye, ikramiye, iş güçlüğü tazminatı gibi) tahsiline karar verildiği anlaşılmakta olup, eldeki davada ise aynı gerekçelerle davacının fark ücret alacağı hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, tefrik edilen davada verilen kararın, ... 7. Hukuk Dairesi’nin 29.02.2016 T, 2015/5518 E., 2016/4843 K. sayılı kararı ile “davalı ile dava dışı şirket arasındaki ihale sözleşmesinin muvazaalı olduğunun ispatlanamadığı, bu sebeple davanın reddi gerektiği” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir. Hal böyle iken, ... 7. Hukuk Dairesi kararının, tefrik edilen eldeki dava yönünden bağlayıcı olduğu, aynı döneme ve aynı işyerine ilişkin muvazaa iddiasına değer verilemeyeceği açıktır. Davalı ile dava dışı şirketler arasındaki ilişkinin muvazaaya dayanmadığına dair ... kararı dikkate alınarak, davacının fark ücret talebine yönelik davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.