22. Hukuk Dairesi 2017/11742 E. , 2018/7224 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/11742 E. , 2018/7224 K.

'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili, davacının Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğüne bağlı İzmir Köy Hizmetleri İl Müdürlüğünde geçici işçi statüsünde çalışmakta iken, 2001 yılında daimi kadrolu işçi statüsüne geçirildiğini, anılan Kurumun 2005 yılında İl Özel İdaresine devri üzerine ... bünyesinde çalışmasını devam ettirdiğini, davacının işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinin tarafı Yol İş Sendikasının üyesi olduğunu ancak 2001 yılından önce geçici işçilikte geçen çalışma süresinin nazara alınmaması nedeniyle toplu iş sözleşmesine göre intibak işleminin hatalı olarak yapıldığını, bu hatalı intibak işlemi sonucu ücretlerinin ve ücrete bağlı yıpranma primi, akdi ikramiye, ilave tediyelerinin eksik ödendiğini iddia ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, ücret, ilave tediye, akdi ikramiye, yıpranma primi alacaklarının hüküm altına alınmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının Türk İş İle Hükümet arasında 26.10.2000 tarihinde yapılan protokol gereği 02.02.2001 tarihinden itibaren ilgili toplu iş sözleşmesi hükümleri de dikkate alınarak daimi işçi kadrosuna atandığını, intibak işlemlerinin protokol tarihinde yürürlükte olan toplu iş sözleşmesine uygun olarak yapıldığını, davacının 02.02.2001 tarihinden önce aralıksız bir yıl çalışma şartını yerine getirmemesi sebebiyle terfiye ilişkin 106 ve 107. maddedeki düzenlemelerden yararlanmasının mümkün olmadığını, bu sebeple 2000 yılı öncesi geçici işçilikte geçen çalışma süresinin nazara alınamadığını, ayrıca dava konusu yapılan alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Davacının derece ve kademe tespitine esas teşkil eden fiilen çalıştığı gün sayısının belirlenmesi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının geçici işçilikte geçirdiği çalışma süresi, ilk işe başladığı tarihten daimi işçiliğe geçtiği ana kadar geçen süre olup, bu çalışma süresi içindeki fiilen çalışılan günler toplanarak sonuca gidilmesi gerekmektedir. Bu bakımdan, bilirkişi tarafından davacının daimi kadroya geçtiği 02.02.2001 tarihi yerine, toplu iş sözleşmesinin yürürlük tarihi olan 01.03.2001 tarihine kadar değerlendirme yapılması hatalı olmuştur. Mahkemece 15.05.1989-02.02.2001 tarihleri arasında fiilen çalışılan günler dikkate alınarak derece ve kademe tespit edilmesi gerekirken, bu süre aşılmak suretiyle 01.03.2001 tarihine kadar fiilen çalışılan gün toplamının 2468 gün olarak belirlenmesi isabetsiz olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacıya uygulanması gereken derece ve kademenin belirlenmesi noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacının geçici işçilikte geçirdiği sürelerin daimi işçi kadrosuna atanması sırasında dikkate alınması ve böylece bu süreler de dikkate alınmak suretiyle davacıya fiilen uygulanması gereken derece ve kademenin yeniden tespiti gerektiğine dair mahkeme gerekçesi isabetli ise de, hükme esas alınan bilirkişi raporunun derece ve kademenin belirlenmesi konusunda hatalı tespitler içerdiği, raporun denetime elverişli olmadığı anlaşılmaktadır. Bilirkişi raporu incelendiğinde, davacının fiilen çalıştığı gün sayısı 2468 gün olarak belirlenerek, bu sürenin 3 derece ve 6 kademeye tekabül ettiği ifade edildikten sonra, söz konusu derece ve kademenin idare tarafından her yıl uygulanan derece ve kademenin üzerine eklenmek suretiyle 12-22 olarak belirlendiği görülmektedir. Bu belirlemeye göre, örneğin bazı yıllar için davacının bir yılda 2 derece, bazı yıllarda bir yılda iki kademe ilerlediği görülmektedir. Ancak, bilirkişi tarafından her yıl için İdarenin fiilen belirlediği derece ve kademe üzerine yeniden (3 derece ve 6 kademenin) ekleme yapılması suretiyle sonuca gidilmesi yerinde olmadığı gibi, raporda bu hesap şeklinin veya davacıya neden bazı yıllar için aynı anda iki derece, bazı yıllar için iki kademe uygulandığının gerekçesi de açıklanmamıştır. Bu bakımdan rapor denetime açık değildir. Yapılması gereken iş, davacının fiilen çalıştığı gün sayısına tekabül eden derece ve kademe bulunduktan sonra, davacının ifa ettiği işe göre toplu iş sözleşmesi hükümleri de dikkate alınarak belirlenen derece ve kademenin toplu iş sözleşmesinin 106 ve 107. maddelerinde belirlenen koşullara göre arttırılmak suretiyle tespit edilmesidir. Yıllara göre bu uygulama yapılarak davacının fiilen bulunması gereken son derece ve kademe belirlendikten sonra, bulunan derece ve kademenin, İdarece uygulanan derece ve kademe ile karşılaştırılması sonucunda fark ücretlerin tespiti mümkün olabilir. Mahkemece, denetime açık olmayan bilirkişi raporuna itibar edilerek fark alacaklara hükmedilmesi isabetli olmamıştır.
3-Kararda, Mahkemece hükmedilen alacakların brüt mü, net mi olduğunun belirtilmemesi hükmün infazında tereddüt yaratacak nitelikte olup, kararın bu sebeple de bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.