22. Hukuk Dairesi 2017/11956 E. , 2018/7143 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/11956 E. , 2018/7143 K.

'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili davacının davalıya ait işyerinde 21/11/1988-30/11/2012 tarihleri arasında davalı bankada yetkili yardımcı sıfatı ile çalıştığını, davalı bankaya ait 30 adet ATM cihazından da sorumlu olduğunu beyanla tarafına ödenmeyen fazla mesai, hafta tatili, genel tatil, dini ve milli bayram ücreti ile kasa tazminatı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının talep konusu alacaklara hak kazanmadığını, ayrıca talep konusu alacakların zamanaşımına uğradığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatillerde çalışıp çalışmadığı, çalışmışsa ücretinin ödenip ödenmediği hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Aynı kurallar hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacağı için de geçerlidir.
Somut olayda, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai alacağı, tanık beyanları ve işyerinde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesinin konuya ilişkin düzenlemeleri göz önünde bulundurularak davacının haftada 8,75 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplanmıştır. Davacı tanıklarının davacının mesai saatleri konusunda kesin bir bilgiye sahip olmadıkları anlaşılmaktadır. Bu sebeple davalı tanığı Nadiye beyanına göre mesainin 08:30'da başladığı ve normal şartlarda 18:00'e kadar devam ettiği kabul edilip işin niteliği de dikkate alınarak işin yoğun olduğu her ayın 15'i ila 20'si arasında 08.30-19.30 saatleri arasında; diğer günlerde ise 08.30-18.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek ve davacı tarafından ibraz edilen ATM tamir tutanakları, hırsızlık veya arıza durumunda tutulmuş polis tutanaklarının tarih ve saatleri de değerlendirilmek suretiyle fazla mesai alacağı hesaplanmalıdır. Bu sebeple yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Ulusal bayram ve genel tatil alacağı ile hafta tatili alacağı bakımından ise, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tüm haftasonlarında ve genel tatil, bayram günlerinde çalıştığı kabul edilmek suretiyle hesaplama yapılmıştır. Talebe ilişkin tanık beyanları genel ve belirsiz mahiyette olduğundan, davacı bu iddiasını tam olarak kanıtlayamadığı gibi yazılı kayıtların bulunması halinde bu kayıtların öncelikle değerlendirilmesi gerekmektedir. Dolayısıyla dosya kapsamında yer alan ve davacı tarafından ibraz edilen ATM tamir tutanakları, hırsızlık veya arıza durumunda tutulmuş polis tutanakları gözönünde bulundurularak, tutanak tarihlerinin denk geldiği hafta tatili günleri ile ulusal bayram ve genel tatil günleri bakımından ilgili alacaklara hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-İhbar tazminatı ve ücret alacaklarının gününde ödenmemesi sebebi ile açılan davalarda, faiz başlangıç tarihi temerrüt tarihi olup; işveren, işçi tarafından dava tarihinden önce temerrüde düşürülmemişse dava ve ıslah tarihinden itibaren faize hükmedilmelidir.
Davalı işveren dava ve ıslah tarihinden önce temerrüde düşürülmediği halde, hükmolunan alacaklara dava ve ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken hak ediş tarihinden itibaren faize hükmedilmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.