22. Hukuk Dairesi 2017/11191 E. , 2018/6514 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/11191 E. , 2018/6514 K.

'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının, davalı iş yerinde 1995 yılının 2. ayından itibaren sulama teknisyeni olarak çalıştığını, haklı neden olmaksızın işine son verildiğini beyanla, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin, ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, mahkemece, davacının bilirkişi raporunda hesaplanan fazla çalışma, ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır. Dinlenen her iki davacı tanığının da işverene karşı dava açmış olmaları sebebiyle husumetleri bulunduğu gözetilerek, işyerinde davacı ile aynı dönemlerde sulama teknisyeni olarak görev yapmış olması nedeniyle çalışma düzeni hakkında bilgisi bulunan davalı tanığının beyanlarının hesaplamalara dayanak alınmaması isabetli olmamıştır.
Davalı tanığının, işyerinde cumartesi ve pazar günleri de çalışma yapıldığı yönündeki beyanı dikkate alındığında, davacının haftanın yedi günü çalışmasını sürdürdüğü sonucuna varılmaktadır. Ancak, davacının fazla çalışma ücret alacağına ilave olarak, hafta tatili ücreti talebi de bulunduğundan, yedi gün çalışılan haftalar bakımından hafta tatili günü için yedibuçuk saatlik çalışmanın fazla çalışma süresi hesabına dahil edilmeden, varsa yedibuçuk saati aşan çalışma süresinin haftalık mesai süresine dahil edilerek, fazla çalışma süresinin belirlenmesi gerekmekte olup, aksi şekilde yapılan hesaplama hatalı bulunmaktadır.
Yine davalı tanığının, bayram tatillerinde işyerinde çalışma olmadığına dair beyanı gözetilerek, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacak talebinin reddi yerine kabulü de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.