22. Hukuk Dairesi 2015/25280 E. , 2018/4897 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2015/25280 E. , 2018/4897 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 01/03/2011 tarihinde çalışmaya başladığını, müvekkilinin doğum izni dönüşünde 10 gün mazeretsiz olarak işe gitmediğinden bahisle iş akdinin sonlandırıldığını, ancak davalı tarafından müvekkiline yıllık izinlerini kullanarak işe başlamasının söylendiğini, bu nedenle müvekkilinin doğum izninden sonra yıllık izinlerini de kullandığı için işe başlamadığını, müvekkilinin haksız şekilde işten çıkarıldığını, bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı alacağı bulunduğunu, müvekkilinin haftanın 5 günü 08.30-18.00 saatleri arasında çalıştığını, hafta içi günlük toplam 1 saat ara dinlenme süresi kullandığını, cumartesi günü ise 08.30-13.30 saatleri arasında çalıştığını ve 15 dakika ara dinlenme süresinin bulunduğunu, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını beyan ederek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai, alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının belirlenebilir alacaklar olduğundan davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağını, davacının doğum izninin 15/01/2015 tarihinde sona erdiğini, davacının işbaşı yapması gerekirken işe başlamadığını, bunun üzerine kendisine 29/01/2015 tarihli ... 10. Noterliğinin ihtarnamesini gönderdiklerini, ancak davacının bu ihtarnameye karşılık hiçbir mazeret göstermediğini, iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, davacı tarafça yıllık izin kullandığı için başlamadığı belirtildiğini, ancak davacının 14 günlük izin hakkı bulunduğunu ve yıllık izin hakkını kullanmış olsa dahi 30/01/2015 tarihinde görevine başlamış olması gerektiğini, davacının haftalık 44 saat 15 dakika çalışması bulunduğunu, davacının 21 gün yıllık izin hakkı bulunduğunu, onun dışındaki talepleri kabul etmediklerini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedip feshedilmediği, davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacının 26.5.2011-27.1.2014 tarihleri arasında çalıştığı anlaşılmıştır.
Mahkemece; davalı tarafından iş akdine haklı nedenle son verildiği kabul edilerek davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin yerinde olmadığı kabul edilmiştir. Davalı taraf davacının iş akdine devamsızlık yaptığı için haklı nedenle noter ihtarıyla son verildiğini savunmuş, davacı ise iş akdine haksız şekilde, doğum izni bitiminden itibaren işverence kalan yıllık iznini kullanmasının söylendiğini ancak sonrasında bu izin günleri için maaşının yatırılmadığını farketmesi üzerine işyerini aradığını, işten çıkarıldığını öğrendiğini iddia etmiştir. Davacı doğum iznine ayrılmış ve 15.1.2014 tarihinde de yasal doğum izni süresi sona ermiştir. Her ne kadar dosyada davacının doğum izni bitimi sonrası yıllık izin talebine ve kullanımına dair belge dosyada mevcut değil ise de; davalının da bu süreçte hiç bir işlem yapmadığı iş ilişkisinin devam ettiği, ilk olarak 29.1.2013 tarihinde davacıya; devamsızlık yaptığı ve varsa mazeretinin tebliğden itibaren üç gün içinde kendilerine bildirmesi gerektiği yönünde ihtarname gönderdiği, ihtarın davacıya 18.2.2014 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmıştır. Davalı işyerinin ihtarına karşı olarak bu kez davacı 21.2.2014 tarihli ihtar ile davalıya; 27.01.2014 tarihinde zaten işten çıkarıldığını bildirmiştir. Dosya kapsamında incelenen Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre; davalı işyerinin işten çıkış bildirgesinin 5.2.2014 tarihinde, yani davacıya henüz mazeret bildirmesine ilişkin ihtarın , tebliğ edilmeden veriliği anlaşılmıştır. Bu doğrultuda devamsızlık tutanaklarının dosyada olmadığı, resmi kurum kayıtlarında da, davacının davalıya göndermiş olduğu ihtarı doğrulayacak şekilde işten çıkışın daha önceden yapıldığı anlaşılmıştır. Bu durumda davalının, haklı bir sebep olmadan davacının iş akdini feshettiğinin anlaşılması karşısında kıdem ve ihbar tazminatının kabulü yerine reddedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 27/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.