22. Hukuk Dairesi 2017/14141 E. , 2018/20268 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/14141 E. , 2018/20268 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.03.2010 tarihinde Doğu Taşıt Araç Muayene İstasyonu İşletmeciliği A.Ş.'nin ... şubesinde araç muayene teknisyeni olarak belirsiz süreli hizmet akdi ile çalışmaya başladığını ve çalışmasının 06.02.2012 günü sona erdiğini, müvekkilinin davalı işyerinde çalışmış olduğu süre içerisinde fazla mesai yaptığını ancak bu çalışmalarının karşılığının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkili şirkette genel olarak haftalık 45 saati aşan bir çalışma yapılmadığını, ancak işin durumuna göre çok istisnai olarak fazla çalışma yapıldığında haklarının ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, araç muayene raporlarında bazı günlerde saat 20.00, 21.00 ve 22.00'ye kadar araç muayenesi yapıldığının anlaşıldığı ve bu belgelerin tanık beyanlarını desteklediği belirtilmiş ve takdiren 1/3 oranında indirim yapılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar her iki taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödemenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda bilirkişi raporunda işyeri kayıtları ve davacı tanık anlatımlarının birlikte değerlendirildiği belirtilerek davacının haftanın 6 günü 8.30-22.00 saatleri arası çalıştığı kabul edilmek suretiyle fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır. Belirtmek gerekir ki, davacı tanıkları aynı taleplerle dava açan kişilerdir, fakat dava konusu alacağın ispatı noktasında dosyada yan deliller de mevcuttur.
Bilirkişi hesaplama yaparken, işyeri kayıtlarının da değerlendirildiğini ifade etmiş ise de, muayene raporu saatlerinin tetkikinde davacının gün içerisinde birden fazla aracın muayene raporunu aldırdığı, son araç muayene saatlerinin ay içerisinde sürekli değişiklik gösterdiği, bazı günlerde az da olsa 20.00, 21.00, 22.00 saatlerinde de araç muayene raporu alındığı tespit edilmiştir. Buna göre davacının çalışmasının sürekli olarak saat 22.00 de sona erdiğinin kabulü isabetli olmayıp, hem kayıtlar hemde taraf tanık beyanları birlikte değerlendirilerek davacının haftanın 6 günü 08.30- 19.30 saatleri arasında çalıştığının kabulü dosya içeriğine göre daha uygun olacaktır.
3-Kabule göre de, davacı lehine ödenmesine karar verilen vekalet ücretinin 1.500,00 TL maktu vekalet ücreti olması gerekir iken, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. Maddesine aykırı olarak 757,20 TL şeklinde takdir edilmiş olması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının talep halinde ilgililere iadesine, 26.09.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.