22. Hukuk Dairesi 2017/14503 E. , 2018/20067 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/14503 E. , 2018/20067 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, davalı işyerinde 21/07/2004 - 24/05/2012 tarihleri arası vinç operatörü olarak çalıştığını, iş akdine işverence haksız olarak son verildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik ücret alacaklarını talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davalının zamanaşımı def'ilerinin dikkate alınıp alınamayacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Zamanaşımı, alacak hakkının belli bir süre kullanılmaması yüzünden dava edilebilme niteliğinden yoksun kalmasını ifade eder. Bu tanımdan da anlaşılacağı üzere zamanaşımı, alacak hakkını sona erdirmeyip sadece onu 'eksik bir borç' haline dönüştürür ve 'alacağın dava edilebilme özelliği'ni ortadan kaldırır. Uygulamada, fazlaya ilişkin hakların saklı tutulması, dava açma tekniği bakımından, tümü ihlal ya da inkâr olunan hakkın ancak bir bölümünün dava edilmesi, diğer bölümüne ait dava ve talep hakkının bazı nedenlerle geleceğe bırakılması anlamına gelir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca benimsenmiş ilkeye göre, kısmi davada fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmuş olması, saklı tutulan kesim için zamanaşımını kesmez, zamanaşımı alacağın yalnız kısmi dava konusu yapılan miktar için kesilir.
Dava konusunun ıslah yoluyla arttırılması durumunda, 1086 sayılı HUMK hükümlerinin uygulandığı dönemde, ıslah dilekçesinin tebliğini izleyen ilk oturuma kadar ya da ilk oturumda yapılan zamanaşımı def!i de ıslaha konu alacaklar yönünden hüküm ifade eder. Ancak, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yürürlüğe girdiği 01.10.2011 tarihinden sonraki uygulamada, 371/2 ve 319. maddeler uyarınca ıslah dilekçesinin davalı tarafa tebliği üzerine iki haftalık süre içinde ıslaha konu kısımlar için zamanaşımı definde bulunulabileceği kabul edilmelidir.
1086 sayılı HUMK yürürlükte iken süre geçtikten sonra yapılan zamanaşımı itirazına davacı taraf süre yönünden hemen ve açıkça karşı çıkmamışsa(suskun kalınmışsa) zamanaşımı itirazı geçerli sayılmakta iken, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun uygulandığı dönemde süre geçtikten sonra yapılan zamanaşımı itirazının geçerli sayılabilmesi için davacının açıkça muvafakat etmesi gerekir. Başka bir anlatımla 01.10.2011 tarihinden sonraki uygulamalar bakımından süre geçtikten sonra ileri sürülen zamanaşımı itirazına davacı taraf muvafakat etmez ise zamanaşımı itirazı dikkate alınmaz.
Somut uyuşmazlıkta, davalı vekili cevap dilekçesinde zamanaşımı def'inde bulunmamasına karşın, 20.05.2015 tarihli ıslah dilekçesiyle cevap dilekçesini ıslah ettiğini belirterek davaya karşı zamanaşımı def'inde bulunmuştur. Davacı vekili, bilirkişi raporu sonrası davasını 13.05.2015 tarihinde ıslah etmiştir. Islah dilekçesi 21.05.2015 tarihli duruşma esnasında davalıya tebliğ edilmiş olup, davalı vekili duruşmada ıslaha karşı zamanaşımı def'inde de bulunmuş olmasına karşın, Mahkemece yukarıda belirtilen hususlar göz önüne alınmaksızın, davalının davaya ve ıslaha karşı zamanaşımı def'i değerlendirilmeksizin davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiş olması hatalı bulunup, bozmayı gerektirmiştir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma,hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının tespiti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı vekili, dava dilekçesinde vinç operatörü olan davacının işyerinde haftanın 7 günü, 45 saatin çok üzerinde ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de olmak üzere çalıştığını belirtmiş, ancak çalışma saatlerini açıklamamıştır.
Davacı tanıklarından Ali Uçar; 2004 yılında 1 yıl süreyle davacı ile çalışmış olup, çalışma saatlerinin normal olarak 07:00-18:00 saatleri arası olduğunu, bunun yazın 20:00'a kadar uzadığını, ancak inşaat sahasında olunduğunda ise 22:00'a dek çalışıldığını beyan etmiştir. Diğer ... ise; 2005-2009 tarihleri arası davacı ile birlikte çalışmış olup, işyerinde 08:00-17:00 saatleri arası çalışıldığını, işin 19:00'a kadar da uzayabildiğini, pazar günü işin durumuna göre, dini bayramlarda ise şantiyenin durumuna göre çalışılabildiğini ifade etmiştir.
Dinlenen davalı tanıkları ise; 08:00-17:00 saatleri arası çalışıldığını, pazar günü çalışma yapılmadığını, dini bayram dışında diğer ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmanın devam ettiğini beyan etmişlerdir.
Mahkemece hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda, her ne kadar davacı tanık anlatımlarına dayalı olarak hesaplama yapıldığı belirtilmiş ise de, davacı tanıkları davacı ile sınırlı bir dönemde beraber çalışmış ve tüm çalışma dönemini bilebilecek durumda olmadıklarından yapılan tespit hatalı olmuştur. Taraf iddiaları ve dinlenen tüm tanıkların ifadeleri göz önüne alınmak suretiyle; davacının kışın 08:00-17:00 saatleri , yazın ise 08:00-19:00 saatleri arasında, haftanın 6 günü çalışarak pazar günleri dinlendiği, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde dini bayramlar haricinde çalışmasını sürdürdüğü anlaşılmış olmakla, davalı tarafın zamanaşımı def'i de dikkate alınmak suretiyle yeniden hesaplama yapılarak hüküm kurulması için bozma kararı verilmesi gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.