22. Hukuk Dairesi 2015/35879 E. , 2018/19179 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2015/35879 E. , 2018/19179 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkette ücret+ yol harcırahı esasına göre uzun yol tır şoförü olarak çalıştığını, emeklilik nedeni ile iş akdini feshettiğini beyan ederek ödenmeyen ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davalının asgari ücretle çalıştığını, taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacının fazla çalışma yapmadığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, tır şoförü olan davacının yurt içi ve yurt dışında sefer yaptığı, tır şoförlerinin çalışmalarında harcırah uygulamasının yaygın bir uygulama olduğu, dosyada tespit edilen sefer sayısına göre harcırah miktarının hesaplanarak ücrete yansıtıldığı, davacının iş akdini emeklilik nedeni ile haklı sebeple feshettiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık işçiye ödenen aylık ücretin miktarı noktasındadır.
4857 sayılı İş Kanununda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Somut olayda, davacı tarafça asgari ücret+ yurtiçi ve yurtdışı sefer harcırahı aldığı iddia edilmiş, işveren ise davacının asgari ücret aldığını savunmuştur. Mahkemece yapılan yargılamada, davacının yurtdışı çıkış kayıtları getirtilerek, davacının yılda ortalama 8 kez yurtdışı seferi yaptığı, yurtiçinde ise yılda 8 ay çalıştığı, seferlerin 2 gün sürdüğü, aylık sefer sayısının 15, yıllık sefer sayısının ise 60 olduğu değerlendirilerek davacının aylık ücreti belirlenmiştir. Her ne kadar Mahkemece davacının yurtdışı sefer sayısı ve yurtdışı sefer harcırahı doğru tespit edilmiş ise de; duruşmada dinlenen tanık beyanlarından davacının yurtiçi seferi yapıp yapmadığı, yurtiçi seferi yapıyorsa yılda ne kadar sefer yaptığı ve sefer harcırahının ne kadar olduğu anlaşılamamaktadır.
Mahkemece, tanıklar yeniden çağrılarak davacının yurtiçinde sefer yapıp yapmadığı, sefer yapıyorsa sefer sayısı ve yurtiçi seferine çıkıldığında ne kadar harcırah alındığı noktasındaki uyuşmazlık çözümlenmeli, davacının ücreti buna göre belirlenerek davacının işçilik alacakları hesaplanmalıdır. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.