22. Hukuk Dairesi 2017/13957 E. , 2018/15943 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/13957 E. , 2018/15943 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 2008 tarihinde işe başladığını, 22/04/2013 tarihine kadar fiilen çalıştığını, 22/04/2013 tarihinde fazla mesai, hafta tatili, yıllık izin, asgari geçim indirimi, bir takım işçilik haklarının ödenmemesi nedeni ile iş sözleşmesinin müvekkili davacı tarafndan haklı nedenle feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, asgari geçim indirimi, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının herhangi bir hak ve alacağının bulunmadığını, bu sebeple feshin de haklı neden dayanmadığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının bulunup bulunmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Aynı ilkeler, ulusal bayram genel tatili çalışmaları için de geçerlidir.
Somut olayda, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı ile davacı tanık beyanları uyarınca davacının 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığı, 1 saat ara dinlenmesi düşüldüğünde günlük 9 saat mesai yapığı, haftanın 6 günü çalışan davacının haftalık 9 saat fazla mesai yaptığı, dini bayramlarda 1 gün ve geri kalan genel tatil günlerinde çalışıldığı kabul edilmek suretiyle fazla çalışma alacağı hesaplanmış olup, dosya kapsamında yer alan maaş bordrolarındaki tahakkuk bulunan dönemler dışlanmıştır. Davalı işveren tarafından 28.01.2014 tarihli davacıya ait banka hesap ekstresi de dosyaya sunulmuş olup, bu kayıtlarda genel tatil, fazla mesai ödemesi adı altında ilgili alacaklara istinaden ödeme yapıldığı anlaşılmakta ise de sözkonusu ödemeler mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda dikkate alınmamıştır. İlgili ödemeler bordrolarla birlikte değerlendirilip ilişkin oldukları alacaklardan mahsup edildikten sonra davacının fazla çalışma ve ulusal bayram-genel tatil alacağının bulunup bulunmadığı ve sonucuna göre de feshin haklı nedene dayanıp dayanmadığı yeniden değerlendirilmelidir. Mahkemece bu ödemeler göz önünde bulundurulmaksızın eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.