22. Hukuk Dairesi 2015/29914 E. , 2018/11191 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2015/29914 E. , 2018/11191 K.

'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 16.10.2008 ile 18.10.2015 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını en son... Bölge Müdürlüğü’nde çalıştığını, işe başlarken teminat senedi alındığını, şirket genel müdürünün oğlunun çalışmaya başlaması üzerine, davacının çalışma koşullarının zorlaştırıldığını, fiyat farkı faturalarının düzenlenmesi konusunda talimat verildiğini, ancak şirket müşterilerinin bu uygulamayı olumsuz karşıladıklarından, müşteri kaybı yaşandığını, şirket yetkilisi ...’a bu durumun açıklandığını, ancak 28.10.2011 tarihinde ...’ın davacıyı arayarak hakaret içeren sözler söyleyerek, görevine son verildiğini, en son 1.250 TL aldığını ancak SGK asgari ücret üzerinden bildirim yapıldığını asgari ücret kısmının bankaya yatırıldığını ayda ortalama 2.000 TL prim, 150 TL yemek çeki aldığını, ayda 4 gün şehir dışına çıktığını, yolculuk başına 250 TL harcırah aldığını oturduğu evin kirasının 700 TL’sini işverenin karşıladığını haftanın 5 günü 08.00-18.00, Cumartesi günleri ise 08.00-15.00 saatleri arasında çalıştığını milli bayramlarda da çalıştığını yıllık izinlerini kullanmadığını belirterek, kıdem ve ihbar tazminatı, ulusal bayram genel tatil, yıllık izin, fazla mesai ücreti alacağı toplam 19.750 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 08.12.2011 tarihinde işi bırakması nedeniyle iş akdinin sona erdiğini, 2008 yılı sonlarında şirketin İzmir bölgesinde satış temsilcisi, 2011 yılı başlarında...’ya satış temsilcisi olarak atadığını, 2011 yılının Kasım ayında şirkete ihtarname çekerek, iş akdine işverenlikçe son verildiğini ve işçilik haklarının ödenmesini talep ettiğini, ancak davacının 31.10.2011 tarihinden itibaren işe gelmemesi nedeniyle İzmir 26. Noterliği 15.11.2011 tarih 24774 yevmiye numaralı ihtarname ile iş sözleşmesinin devam ettiğini, işine dönmesi hususunun bildirilmesinin istendiğini, ancak ihtarnameye cevap vermediğini, kendi işini yapmak için işten ayrıldığını, hatta çalışırken şirket müşterilerine kendi kartvizitini dağıttığını, davacının iş akdinin işveren tarafından feshedildiği, iddiasının gerçek olmadığını, davacının iddia ettiği ücretin gerçek olmadığını, yılık izin ücretinin ödendiğini, hafta içi 09.00-18.00 saatleri arasında 1 saat yemek molası ile, Cumartesi günleri ise 09.00-13.00 saatleri arasında olduğunu, fazla mesai yapılmadığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma yapılmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık prim ücretinin miktarı ve dolayısıyla davacının giydirilmiş ücretinin belirlenmesi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı davalı işyerinde satış temsilcisi olarak aylık 1.250,00 TL ücret, 2.000,00 TL prim aldığını iddia etmiş ve 2010-2011 yılları içinde aldığı pirim tablolarını sunmuştur. Davalı prim miktarına itiraz etmiş ancak ne kadar prim alarak çalıştığını belirtmemiştir. Davalı tanıkları prime hak kazanmak için satışın belirlenen kotaya ulaşması gerektiğini bununda yapılan satışın %1’i oranında olduğunu beyan etmişlerdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise aylık 2.000,00 TL prim ile birlikte davacının giydirilmiş ücreti 3.810,14 TL olduğu,buna göre de davacının çıplak brüt ücreti 1.660,14 TL olduğu 15 TL yemek yardımı ve 2.000,000 TL de prim ücreti aldığı kabul edilmiştir. Davacının sunduğu 2010- 2011 yılları içinde aldığı prim tabloları değişken içerikte olmasına rağmen her ay için salt 2.000,00 TL prim aldığının kabulü isabetli değildir. Mahkemece, öncelikle davacının prim alacaklarının hesaplanma yönteminin belirlenmesi ile davacının sunmuş olduğu prim tablolarındaki miktarların bankaya yapılan ödemeleri ile örtüşüp örtüşmediği konusunun araştırılıp birlikte değerlendirilerek davacının aylık ücrete ilave prim kazanç tutarının belirlenmesini sağlamaktır. Yazılı şekilde eksik araştırma ile karar verilmesi hatalıdır.
3-Asgari geçim indirimi, bireyin veya ailenin asgari geçim düzeyini sağlayacak bölümünün toplam gelirden düşülerek vergi dışı bırakılmasıdır. Asgari geçim indirimi, bir kimsenin vergi ödeme gücünün ancak, o kimsenin fizyolojik varlığını sürdürebilecek gerekli vasıtalar sağlandıktan sonra sözkonusu olabileceği noktasından hareket ederek vergilendirmede sosyal adaleti sağlama amacına yönelik olarak ortaya çıkmıştır. Bu kapsamda asgari geçim indirimi, işçiye işveren tarafından sağlanan nakdi bir yardım olarak kabul edilemez. Bu nedenle ücretin eki değildir. Ücret olarak nitelendirilemeyeceğinden tazminat ve işçilik alacaklarının hesaplanmasına esas ücrete dahil edilemez.
Somut olayda, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dava konusu istekler, davacının fesih tarihindeki ücretine asgari geçim indirimi ilave edilerek hesaplanmıştır. Asgari geçim indirimi, işçiye işveren tarafından sağlanan nakdi bir yardım olarak kabul edilemez. Bu nedenle ücretin eki değildir. Tazminat ve alacakların asgari geçim indirimi ilave edilerek belirlenen net asgari ücret üzerinden hesaplanarak hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 08/5/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.