22. Hukuk Dairesi 2017/12090 E. , 2018/8885 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/12090 E. , 2018/8885 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde ring şoförü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haklı bir sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ücret alacağı, yıllık izin ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini ileri sürerek davayı dava dilekçesinde bildirilen miktar üzerinden kabul ettiklerini bildirmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya kapsamına göre davacı dava dilekçesinde, 04.01.2012-30.03.2013 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığını, çalışma süresinin ilk altı ayında 24-24 (saat aralığı) esasına göre çalıştığını, sonraki iki ay 12-12 (saat aralığı) esasına, kalan aylarda ise 8-8 (saat aralığı) esasına göre çalıştığını ileri sürmüştür. Mahkemece, davacı tanıklarının anlatımları ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının haftada 28,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek, bu süre üzerinden hesaplanan fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanıklarının anlatımlarına göre davacının 08.00-20.00 saatleri ile 20.00-08.00 saatleri arasında haftada yedi gün çalıştığı benimsenerek sonuca gidilmiş ise de, anılan çalışma şekli, davacının dava dilekçesinde bildirdiği çalışma şekli ile örtüşmemektedir. Bilirkişi tarafından, davacının dava dilekçesindeki beyanının dikkate alınmaması hatalı olmuştur. Bu itibarla, gerekirse davacı asilin dava dilekçesinde bildirilen çalışma şekli konusunda yeniden beyanı alınmak suretiyle, dosyadaki deliller ile davacının dava dilekçesindeki beyanları bir arada değerlendirildikten sonra; davacının bildirdiği çalışma şekline göre haftanın kaç günü çalışıldığı, günlük çalışma süresi, haftalık çalışma süresi kuşkuya yer vermeyecek şekilde saptanarak, kazanılmış hak ilkesi de gözetilmek suretiyle davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Kararın yukarıda belirtilen sebeplerle bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.