22. Hukuk Dairesi 2015/26613 E. , 2018/4280 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2015/26613 E. , 2018/4280 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 08.11.2008 tarihinden iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiği 18.08.2013 tarihine kadar temizlik görevlisi olarak çalıştığını beyan ederek, kıdem ve ihbar tazminatı ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş akdinin feshi nedeni olarak gösterdiği olayın davacı tanık anlatımlarıyla bile ispatlanamadığı, davacının devamsızlığını haklı kılacak bir sebebe dayandığını ispatlayacak delil ileri süremediği, bu itibarla iş akdinin işveren tarafından haklı nedenlerle feshedildiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatının reddine, diğer alacakların kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Uyuşmazlık iş sözleşmesinin işveren tarafından feshinin haklı olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davacı vekili, müvekkilin iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın işveren tarafından sonlandırıldığını, fesih sebebinin ise işyeri yetkilisi ...'ın eşi ...'in işyerine gelerek müvekkile '...'ın beni aldattığını niçin bana haber vermediniz?' dediğini, bunun üzerine müvekkilin 'Nasıl haber verelim , sen de işverenimsin o da işverenim. Ben işime bakarım, benim vazifem bu değil' şeklinde beyanı üzerine şirket yetkilisi ... tarafından iş sözleşmesinin feshedildiğini iddia etmiş, davalı işveren ise davacının mazeretsiz devamsızlığı üzerine iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini savunmuştur.
Mahkemece davacının iş sözleşmesinin feshi nedeni olarak gösterdiği olayın davacı tanık anlatımları ile dahi ispatlanamadığı, davacının devamsızlığının haklı bir sebebe dayandığını ispatlayacak delil ileri süremediği, bu itibarla iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı nedenlerle feshedildiği belirtilerek kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, tutanak mümzisi olan ve aynı zamanda davalı tanığı olarak beyanı alınan ...'ın 'işveren ... beyin eşiyle problemleri vardı, ... eşini aldatıyordu, bunu sonradan öğrendik, olay günü eşi ...ı diğer bayanla yakalamış ...'ın eşi gececi arkadaşımıza kızmış, ...la eşi ortaktılar, ... hanım davacıyı ve diğer arkadaşı bu sebeple işten çıkardı,' şeklinde beyanı ile davacının feshe neden gösterdiği iddianın doğrulandığı ve belirtilen sebebin işverene haklı fesih imkanı vermediğinin anlaşılmasına göre, mahkemece işveren tarafından gerçekleştirilen feshin haklı sebebe dayanmadığı kabul edilerek kıdem tazminatı ve ihbar tazminatının kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle reddedilmesi hatalı olmuştur.
3-Taraflar arasında davacının fazla çalışması bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda taraf tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 2 hafta 7 gün 08:00-18:00 saatleri arası 1 saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile günde 9 saat haftada 63 saat çalışarak 18 saat fazla mesai yaptığı, diğer 2 haftada 6 gün 8:00-20:00 saatleri arası 2 saat ara dinlenme süresinin mahsubu ile günde 10 saat haftada 60 saat çalışarak 15 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir.
Davacı vekili 21.02.2015 tarihli bilirkişi raporuna itiraz dilekçesi ile; fazla çalışma ücretine ilişkin hesaplama yapılırken davalı işyerinde 29.06.2012 tarihine kadar müvekkilinin 08:00-20:00 saatleri arasında tek başına çalıştığını ancak işyerine diğer çalışan ...'ın girmesiyle çalışma saatlerinde değişiklik olduğunu beyan etmiş ise de, mahkemece belirtilen tarihlere göre farklı çalışma saatlerinin olabileceği dikkate alınmaksızın hüküm tesis edilmiştir.
O halde mahkemece yapılması gereken iş, davacının işe başladığı tarihte çalışma saatlerinin nasıl olduğu, haftada kaç gün ve kaç işçiyle birlikte çalıştığı, iddası doğrultusunda tanıkların ne zaman işe alındığı ve işe alımlarla beraber çalışma saatleri ve günlerinde ne gibi değişikliğe gidildiği açıklığa kavuşturulduktan sonra fazla mesai alacağı yeniden değerlendirilmelidir.
Eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, kararın belirtilen sebeplerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.