22. Hukuk Dairesi 2017/26371 E. , 201

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/26371 E. , 2019/23541 K.

'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde bilet servis bölümünde çalıştığını çalıştığını, son ücretinin 973,00 TL olduğunu, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini, işyerinde bir hafta 07.00-03.00 saatleri arasında diğer hafta 03.30-12.00 saatleri arasında olmak üzere gece ve gündüz vardiyasında çalıştığını, fazla çalışma ücretinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, dini bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, işyerinde hafta tatili ve genel tatil günlerinde çalışma yapılmadığını, fazla çalışma iddiasının gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesi ile ıslah dilekçesinde kıdem tazminatı dışındaki alacaklar için yasal faiz uygulanmasını talep etmiştir. Mahkemece, talep aşılarak bu alacaklar yönünden en yüksek mevduat faizine hükmedilmesi hatalıdır.
3-Davacının ıslah dilekçesine karşı davalı vekili tarafından zamanaşımı def’i ileri sürülmüştür. Davalı tarafın zamanaşımı savunması süresinde olduğu halde, mahkemece bu savunmaya değer verilmeden hüküm kurulması yerinde değildir.
4-Tanıklarca ifade edilen çalışma biçimine göre davacının tüm hafta tatillerinde çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak yargılama sırasında dinlenen tanıklar davacının 07.00-15.00 ve 15.00-24.00 vardiyalarında haftada 7 gün çalıştığını beyan etmiş ise de, haftada bir vardiya değişimi olduğu dikkate alındığında, davacının vardiya değişim günlerinde kesintisiz 24 saat dinlenme imkanına sahip olacağı açıktır. Bu yön dikkate alınmadan davacının her hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek hafta tatili ücreti hesaplanması hatalıdır.
Temyiz edilen kararın açıklanan sebeplerle bozulması gerekmiştir
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.