22. Hukuk Dairesi 2016/24057 E. , 2019/22366 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/24057 E. , 2019/22366 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin davalı tarafından feshedilmesine rağmen alacaklarının ödenmediğini belirterek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz başvurusu :
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Taraflar arasında davacının fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının hesaplanmasına ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu'nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Aynı kurallar ulusal bayram genel tatil alacağı bakımından da geçerlidir.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının yılın 51 haftasında 15 saat, 1 haftasında ise 45 saat fazla çalışma yaptığının kabulüyle hesaplama yapılmıştır. Yapılan hesaplama dosya kapsamı ve yargılama sırasında dinlenen tanık beyanlarına uygun değildir. Yargılama sırasında dinlenen davalı tanıkları, davacının perşembe günleri yarım gün izinli olduğunu beyan etmişlerdir. Davalı tanıklarının birbirleriyle uyumlu bu beyanı başta olmak üzere, diğer tanık beyanları ve dosya kapsamı dikkate alındığında davacı fazla çalışma yaptığını ispatlayamamıştır. Bu nedenle davacının fazla çalışma talebinin reddi gerekirken kabulü hatalı olmuştur.
Diğer yandan, davacı tanığı ... dini bayramlarda en az 1 gün okulda kaldığını, davalı tanığı ... de davacının kurban bayramında 1 kez nöbete kaldığını beyan etmiştir. Tanık beyanlarına göre, davacının dini bayramlarda 1 gün çalıştığı kabul edilerek sonuca gidilmesi gerekirken, dini bayramların 1. günü dışında çalıştığına göre yapılan hesaplama doğrultusunda hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.