22. Hukuk Dairesi 2016/24590 E. , 2019/22244 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/24590 E. , 2019/22244 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, davacının, ... Koleji bünyesinde öğretmen olarak çalıştığını, taraflar arasında akdolunan hizmet sözleşmenin bitim tarihinin onay tarihinden itibaren 1 yıl olduğunun belirtildiğini, Milli Eğitim Bakanlığının verdiği onay tarihinin ise 03.11.2014 olduğunu, ancak sözleşmenin süresinden önce 2015 yılı Ağustos ayında davalı tarafından feshedildiğini, davacının iki aylık maaşını alamadığını belirterek, ödenmeyen iki aylık maaşı olan 3.400,00 TL' nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının %1 fazlası alacaklara hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulumaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu'nun çeşitli hükümlerinde faiz konusunda düzenlemelere yer verilmiştir. Anılan Kanun'un 34. maddesinde, gününde ödemeyen ücretler için mevduata uygulanan en yüksek faizin uygulanacağı hükmü bulunmaktadır. Maddede sözü edilen ücret geniş anlamda ücret olup, çalışma karşılığı ücretler, ikramiye, prim, jestiyon ve benzeri ödemelerin yanı sıra, çalışma, hafta tatili ile bayram ve genel tatil ücretleri de bu kapsama dahildir.
Öncelikle ücretin ödenmesinde gecikilmesi halinde söz konusu olan ücretin %1 fazlası alacağa 625 sayılı Kanun'da yer verilirken, 5580 sayılı Kanun'da yer verilmemiştir. Bununla beraber sözleşme özgürlüğü gereğince emredici kurallara aykırı olmamak üzere bu tarz edimlerin taraflarca kararlaştırılması mümkün ve geçerlidir.
Ancak dosyada içeriğinde yer alan ve davacı ile davalı arasında akdolunan hizmet sözleşmesinin incelenmesinde, aylık ücretlerin zamanında ödenmemesi durumunda bu ücret için her geçen gün için %1 fazlasıyla ödenmesi gerektiği konusunda herhangi bir hükme yer verilmediği, tarafların bu hususta kararlaştırdıkları bir düzenlemenin de bulunmadığı anlaşılmaktadır. Buna rağmen Mahkemece alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek %1 faizi ile birlikte tahsiline hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Hükmün birinci fıkrasının çıkartılarak yerine aynı fıkra olarak “1-Açılan davanın KABULÜ ile net 3.400,00 TL maaş alacağının Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 26/1 maddesi dikkate alınarak dava tarihi olan 11.12.2015 tarihinden itibaren işleyecek ve hesaplanacak olan yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi