22. Hukuk Dairesi 2016/24581 E. , 2019/22236 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/24581 E. , 2019/22236 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının 06.06.2011-25.05.2015 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, haftanın 7 gününde 07:30-18:00 saatleri arasında yarım saat ara verilerek çalışıldığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini Nisan ve Mayıs aylarına ait ücretlerini almadığını bu nedenle iş akdini haklı olarak feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti alacağı, fazla çalışma ücret alacağı, genel tatil ücret alacağı ile fazla çalışma ücret alacağı ile hafta tatili alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde, davacının işyerine mazeretsiz olarak gelmediği için haklı sebeple fesihte bulunduklarını, davacının 6 iş günü içerisinde fesih hakkını kullanmadığını, fazla çalışma ücretlerinin bordrolarda gösterilerek ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını genel tatil ve hafta tatillerinde çalışma yapmkadığını yapılmışsa karşılığının ödendiğini beyanla davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda,toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı davalı vekili yasal süresi içerisnde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmasının bulunup bulunmadığı hususlarında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Aynı ilkeler, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil günlerindeki çalışmanın ispatı bakımından da geçerlidir.
Somut olayda, fazla mesai yaptığı, ulusal bayram ve genel tatiller ile hafta sonlarında çalıştığını iddia eden, ispat yükü kendi üzerinde bulunan davacı, iddiasının ispatında tanık deliline başvurmuştur. Mahkemece davacı tanığının beyanı doğrultusunda dava konusu fazla çalışma, genel tatil alacağı ve hafta tatili alacakları hüküm altına alınmış ise de; dosya sunulan işe giriş ve işten ayrılış bildirgelerinden tanığın davalı işyerinde 07.01.2015-04.08.2015 tarihleri arasında çalıştığı anlaşılmaktadır. Tanığın davacının çalışma düzenine ilişkin bilgisinin çalışma süresi ile sınırlı olduğu dikkate alınmalı ve çalıştığı süre ile sınırlı olarak davacı tanığı beyanına göre, diğer dönemler için ise davalı tanıklarının beyanları ve dosyadaki diğer delil ve belgeler birlikte değerlendirilerek oluşacak sonucuna göre hesaplama yapılması gerekmektedir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeden yazılı şekide karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.