22. Hukuk Dairesi 2017/25327 E. , 2019/21466 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/25327 E. , 2019/21466 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile davacıya ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışmasının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta; hükme esas alınan bilirkişi raporunda; tanık anlatımlarına göre davacının günlük çalışmasının 06.00 - 20.00 saatleri arasında olduğu kabul edilerek 1,5 saat ara dinlenme tenzili ile haftalık 30 saat fazla çalışma yaptığı tespit edilmiştir. Ancak, mahkemece dinlenen davacı tanıklarının anlatımlarının fazla çalışma hesabına elverişli olmadığı görülmektedir. Diğer taraftan, davacının davalıya ait işyerindeki lojmanda kalması karşısında, işi ile özel hayatının iç içe geçmiş olduğu hususları birlikte göz önüne alınarak, davacı işçinin bilirkişi raporu doğrultusunda kabul edilen çalışma düzeninin yaptığı işin mahiyetine uygun düşmediği anlaşılmaktadır. Buna göre; davacının çalışma sisteminin belirlenmesinde, davalı tanıklarının beyanları ve işin niteliği gözetilip yaz ve kış ayrımı yapılarak fazla çalışma olgusunun değerlendirilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.11.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.