22. Hukuk Dairesi 2016/19877 E. , 2019/20847 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2016/19877 E. , 2019/20847 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekili istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar Cevaplarının Özeti:
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hafta tatili çalışmasının bulunup bulunmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Aynı ilkeler, hafta tatili çalışmasının ispatı bakımından da geçerlidir. Somut olayda; davacı işçi, petrol sahasında vardiyalı olarak 07.00-19.00, 19.00-07.00 saatleri arasında çalıştığını, bu çalışmaya ek olarak günde 3 saat daha çalışıldığını, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günlerinde de aralıksız olarak çalışmasının devam ettiğini ve bu çalışmasının yarısının gündüz yarısının gece vardiyasında geçtiğini belirterek fazla çalışma ücret alacağı talebinde bulunmuş, bu iddiaya ilişkin olarak tanık deliline dayanmıştır. Davalı yanca; davacının denkleştirme kurallarına uygun olarak 20 günlük çalışma sonrasında 10 günlük dinlenme şeklinde çalıştırıldığı savunulmuştur. Gerekçeli kararda; dinlenen tanık beyanlarına göre davacının, işyerinde 20 gün çalışıp 10 gün dinlendiği, çalıştığı sürede ise 07.00-19.00 ve 19.00-07.00 saatleri arasında görev yaptığı, bu çalışmanın 10 günü gündüz 10 günü ise gece olarak kabul edilerek davacının aylık 15 saat fazla çalışma yaptığı ifade edilmiştir. Dosya kapsamındaki delillere göre davacının vardiyalı şekilde çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemenin davacının aylık 15 saat fazla çalışma yaptığı yönündeki kabulünün, dosya kapsamındaki 06.07.2015 tarihli bilirkişi raporunda yer alan göre gece çalışmasına ilişkin olarak 'yasada belirtilen 20.00-06.00 saatleri arasındaki' 10 saatlik çalışmadan 1 saat ara dinlenme tenzili neticesinde ulaşılan günlük 1,5 saatlik fazla çalışma hesabından kaynaklandığı görülmektedir. Buna göre davacının ayda 10 gün gece çalışması nedeni ile ayda 15 saat fazla çalıştığı sonucuna ulaşılmıştır. Aynı bilirkişice düzenlenen ek raporda ise, 19.00- 07.00 saatleri arasındaki 12 saatlik gece vardiyasından 1,5 saat ara dinlenme düşümü ile günlük 3 saat üzerinden fazla çalışma hesabı yapılmıştır. Gerekçeli kararda mahkemece hangi bilirkişi raporuna itibar edildiğinin açıkça belirtilmediği, yine dava konusu alacaklara uygulandığı belirtilen indirim miktarının da gösterilmemesi sebebiyle hangi bilirkişi raporunun hükme esas alındığı belirlenememiş olup hükmün bu açıdan denetime elverişli olmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davacının 07.00-19.00 ve 19.00-07.00 saatleri arasında, denkleştirme usulü ile çalıştığı kabul edilmesine karşın, aylık 15 saat fazla çalışma yaptığının kabulü kendi içinde çelişki arz etmektedir. Mahkemece belirtilen hususlar netleştirilerek anılan çelişki giderilmek suretiyle hüküm kurulmalıdır. Öte yandan, davacı tarafından fazla çalışma ücret alacağının yanı sıra hafta tatili ücret alacağı da talep konusu olmakla, işçinin hafta tatilinde çalışması halinde hesaplamaya ilişkin kanunda açık bir düzenleme bulunmadığından kıyasen fazla çalışma hesabına ilişkin yöntem burada da uygulanmalı, buna göre işçi çalışmadığı günün karşılığı 1 günlük yevmiye olarak verilmek dışında, o gün çalıştığı için 1 yevmiye ve fazla çalışma olarak değerlendirildiği için %50 fazlası ile hüküm altına alınmalıdır. Buna göre bordroda tahakkuk yoksa hafta tatilinde çalışma halinde 2,5 yevmiye çalışmadığı günün karşılığı bordroyla ödenmiş ise 1,5 yevmiye üzerinden hesaplama yapılarak hafta tatili ücretine hükmedilmeli, hafta tatili çalışma ücreti hesabında, günlük 7,5 saati aşan çalışmaların fazla çalışma ücret alacağı kapsamında değerlendirildiği hususu da dikkate alınmalıdır.Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 11.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.