22. Hukuk Dairesi 2019/7784 E. , 2019/20589 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2019/7784 E. , 2019/20589 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin, kıdem tazminatı, yıllık izin, eksik ödenen ücret ve ilave tediye alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.Bozma ilamına uyan mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.Mahkeme kararında yazılacak hususlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297. maddesinde belirtilmiştir. Maddeye göre, hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, isteklerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir.Kanunun aradığı anlamda oluşturulacak kısa ve gerekçeli kararın hüküm fıkralarının, açık, anlaşılır, çelişkisiz ve uygulanabilir olması gerekmekle birlikte, kararın gerekçesinin de, sonucu ile tam bir uyum içinde, o davaya konu maddi olguların mahkemece nasıl nitelendirildiğini, kurulan hükmün hangi sebeplere ve hukuksal düzenlemelere dayandırıldığını ortaya koyacak, kısaca maddi olgular ile hüküm arasındaki mantıksal bağlantıyı gösterecek nitelikte olması gerekir. Zira tarafların o dava yönünden, hukuk düzenince hangi sebeple haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp değerlendirebilmeleri ve Yargıtayın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için, ortada, usulüne uygun şekilde oluşturulmuş, hükmün hangi sebeple o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeleri özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıktaki bir gerekçe bölümünün ve buna uyumlu hüküm fıkralarının bulunması zorunludur.Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 10.04.1992 tarihli ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı ilamı gereğince bozma sebebidir.Somut uyuşmazlıkta, kısa kararda“13.904,86 TL brüt ilave tediye ücreti alacağının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, 9.008,96 TL brüt yıllık izin ücreti alacağının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte , 13.351,24 TL brüt Ücret alacağının temerrüt tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,”karar verildiği halde, gerekçeli kararda “13.904,86 TL brüt ilave tediye ücreti alacağının 6.000,00 TL'lik kısmının dava tarihinden itibaren, kalan kısmının temerrüt tarihi olan 06/05/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte,9.008,96 TL brüt yıllık izin ücreti alacağının 500,00 TL'lik kısmının dava tarihinden, kalan kısmının temerrüt tarihi olan 06/05/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte ,13.351,24 TL brüt ücret alacağının dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine” şeklinde hüküm kurularak kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişkili yaratılmıştır.Hal böyle iken, temyiz edilen kararın kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki bulunması sebebiyle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz sebeplerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.