22. Hukuk Dairesi 2019/7572 E. , 2019/19808 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2019/7572 E. , 2019/19808 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi, yönetici baskısı ve çalışma şartlarının olumsuzluğu nedeniyle haklı nedenlerle iş akdini feshetmek zorunda kaldığını belirterek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ile fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama neticesinde davanın kabulüne karar verilmiş, kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizin 15/10/2015 tarihli ilamı ile davacının fazla çalışma iddiası yönünden işyeri bilgisayar kayıtları ile emniyete bildirilen banka açılış kapanış saatleri araştırılarak bir karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle karar bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücret alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; bozma ilamı gereğince mahkemece yapılan araştırmada ilgili emniyet müdürlükleri tarafından banka açılış kapanış saatleri bildirilmediğinden, davalı tarafından sunulan bir kısım bilgisayar log kayıtları üzerinden yapılan inceleme neticesinde ise söz konusu kayıtların çalışma gün ve saatlerini belirmeye elverişli olmadığı anlaşıldığından, davacının çalışmasını bilebilecek durumda olan tanık beyanları değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekir.
Ne var ki dinlenen davacı tanıklarından ... hariç diğer davacı tanıkları davacı ile birlikte çalışmamıştır. Tanık ...’ün ise davacı ile aynı şubede birlikte çalıştığı süre dosya kapsamından anlaşılamamıştır. Bu nedenle anılan tanığın işyeri ve SGK kayıtlarına göre davacı ile aynı şubede birlikte çalıştığı süreler tespit edilerek buna göre yapılacak hesaplamadan takdiri indirim de yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir.
3-Davacının hafta tatili ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında bir diğer uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 46. maddesinde işçinin, tatil gününden önce aynı Yasanın 63. maddesine göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması koşuluyla, yedi günlük zaman dilimi içinde 24 saat dinlenme hakkının bulunduğu açıklanmıştır. İşçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46. maddenin 2. fıkrasında ifade edilmiştir.
Davacı Cumartesi günü yapılan çalışmalar nedeniyle hafta tatili ücreti talep etmiş ise de, cumartesi gününün hafta tatili olduğu yönünde taraflar arasında her hangi bir düzenleme olduğu ispatlanmış değildir. Bu nedenle cumartesi günü çalışmalarının hafta tatili olarak değil fazla çalışmanın belirlenmesinde dikkate alınması gerekir. Hal böyle olunca davacının hafta tatili ücreti isteğinin reddi gerekir iken kabulü hatalıdır.
4-Kabule göre de, fazla çalışma ve hafta tatili ücreti yönünden alınan ek raporda hesaplanan tutarlar dikkate alınmaksızın talep gibi karar verilmiş olmasına rağmen bunun sebebinin gerekçede belirtilmemesi isabetli değildir.
Ayrıca hafta tatili ücreti talep edildiği halde hüküm kısmında bu alacağın genel tatil alacağı olarak belirtilmesi de doğru olmamıştır.
Mahkemece belirtilen hususlar gözetilmeden verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.