22. Hukuk Dairesi 2017/24182 E. , 2019/17787 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/24182 E. , 2019/17787 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01.05.2006 tarihinde davalı işyerinde şoför olarak çalışmaya başladığını, işçilik ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedene dayalı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı nedenine dayalı olarak feshedildiğini, herhangi bir işçilik alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporlarına göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, taraflar arasında fazla çalışma alacaklarının ödenip ödenmediği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı işverence dosyaya sunulan imzalı ve imzasız ücret bordrolarında fazla çalışma ücret tahakkuklarının bulunduğu görülmektedir. Davacı vekili ise, davacının aldığı ücret içerisinde fazla çalışma ücretinin bulunmadığını iddia etmektedir.

Davacıya ait, işveren tarafından sunulan ücret bordrolarında fazla mesai ve normal kazanç tahakkuklarının değiştiği halde ödenen net ücret miktarının hep aynı olduğu görülmektedir.Örneğin: 2011 yılı Mart, Nisan ve Haziran ayı bordroları incelendiğinde; Mart ayında 60 saat, Nisan ayında 47 saat, Haziran ayında ise 24 saat fazla mesai yapıldığı gösterilmesine karşı ödenen net tutarın her üç ayda da 1.251,55-TL olduğu anlaşılmaktadır. Dosyada yer alan ücret bordrolarındaki fazla mesai tahakkuklarının gerçekte ödenip ödenmediğinin değerlendirildiği bilirkişi raporunun ise hüküm kurmaya yeterli olmadığı görülmektedir. Hal böyle olunca, mahkemece muhasebe tekniğinden anlayan bir mali müşavir vasıtasıyla alınacak bilirkişi raporu ile davalı tarafından dosyaya sunulan bordrolarda bordrolama hilesinin bulunup bulunmadığı ve fazla çalışma ücretlerinin gerçekte ödenip ödenmediğinin tespiti ile sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 01.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.